Βενέτη Β., Κρανά Α., Κωστοπούλου Ε., Περδίου Μ., Δραγώνα Α., Κρεμαστινού Φ. Ιατρείο Πόνου, Αναισθησιολογικό Τμήμα, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Ιπποκράτειο»
Σκοπός της Έρευνας: Η μελέτη επίδρασης της αγχώδους διαταραχής στην ανάπτυξη κεφαλαλγιών των ασθενών που προσήλθαν και αντιμετωπίστηκαν στο Ιατρείο Πόνου του Γενικού Νοσοκομείου Αθηνών «Ιπποκράτειο» από το Νοέμβριο του 2005 ως τον Μάιο του 2006.
Υλικό και Μέθοδοs: Έλαβαν μέρος 40 ασθενείς, άντρες και γυναίκες Ηλικίαs από 20 ωs 58 ετών • Οι ασθενείs έπασχαν από κεφαλαλγίες τάσεως, ημικρανίες η άλλα είδη πονοκεφάλων για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 2 μηνών. • Δέχτηκαν να εξεταστούν από ψυχολόγο και να συμμετάσχουν στην έρευνα.
Ερευνήθηκαν οι ακόλουθες παράμετροι: A.Το είδος της κεφαλαλγίας: κεφαλαλγία τάσεως, ημικρανία, μικτού τύπου κεφαλαλγία, κεφαλαλγία λόγω αυχενικής ριζίτιδας, αθροιστική κεφαλαλγία. B. B.Η χρονιότητα του πόνου C. C.Η ένταση του πόνου βάσει Οπτικής Αναλογικής Κλίμακας (VAS 0 – 10), προ και μετά τη θεραπεία. Επίσης, εκτιμήθηκε η ψυχολογική διάθεση των ασθενών πριν και μετά τη θεραπεία βάσει των διαγνωστικών κριτηρίων του DSM-IV-TR: Κανονική Διάθεση • Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή • Προϋπάρχουσα Καταθλιπτική διαταραχή • Καταθλιπτική διαταραχή προσδιοριζόμενη από τον πόνο • Διαταραχές προσωπικότητας Για τη στατιστική ανάλυση χρησιμοποιήσαμε το SPSS 11.0.
Εφαρμόστηκαν οι εξής δοκιμασίες: t- test, Mann- Whitney U test, Friedman test ανάλογα με την καταλληλότητα.
Το 2,5% των ασθενών ανέφερε φυσιολογική διάθεση
Το 50% πληρούσε τα κριτήρια διάγνωσης της αγχώδους διαταραχής
Το 25% παρουσίασε προϋπάρχουσα καταθλιπτική διαταραχή
Το 7,5% έπασχε από καταθλιπτική διαταραχή προσδιοριζόμενη από τον πόνο
Το 15% διαγνώστηκε με διαταραχές προσωπικότητας.
Αποτελέσματα: Στο 50% των ασθενών αναφέρθηκε •Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή πριν να εκδηλωθεί η κρίση κεφαλαλγίας, ανεξάρτητα από το είδος της. Επίσης, οι ασθενείς υποστήριξαν ότι το άγχος και η ανησυχία συνδέονταν με τρία ή περισσότερα από τα ακόλουθα έξι συμπτώματα, παρόντα τις περισσότερες ημέρες : Αίσθημα αγωνίας, Ανεξέλεγκτο αίσθημα ανησυχίας, Εύκολη κόπωση, Δυσκολία συγκέντρωσης, Ευερεθιστότητα, Μυϊκή τάση, Δυσκολία επέλευσης ή διατήρησης του ύπνου. Παρατηρήθηκε ότι το άγχος, η ανησυχία ή τα σωματικά συμπτώματα προκαλούσαν σημαντική κλινική έκπτωση των κοινωνικών, επαγγελματικών και άλλων δραστηριοτήτων των ασθενών.
Συμπληρωματικά, παρατηρήθηκε ότι ο χρόνιος πόνος ως συνέπεια των κεφαλαλγιών οδηγεί σε: μειωμένη αυτοεκτιμηση, ανησυχία για την συχνότητα εμφάνισης των κεφαλαλγιών, αυξημένο άγχος για την έκβαση της ασθένειας, σύγχυση για την πορεία της κοινωνικής ζωής τους, θυμό για την επιδείνωση της υγείας τους.
Μετά την εφαρμογή θεραπείας στο Ιατρείο Πόνου το 30% των ασθενών εμφάνισαν φυσιολογική διάθεση με την βελτίωση του πόνου ή την ελάττωση της συχνότητας των κρίσεων (P <0,005). Το 30% συνέχιζε να εμφανίζει γενικευμένη αγχώδη διαταραχή έναντι του αρχικού 50% (P<0,05) Τα ποσοστά των ασθενών που έπασχαν από προϋπάρχουσα καταθλιπτική διαταραχή και διαταραχές προσωπικότητας παρέμειναν στα ίδια επίπεδα και μετά τη θεραπεία. Η καταθλιπτική διαταραχή προσδιοριζόμενη από την κεφαλαλγία ( 7,5% των ασθενών) αντιμετωπίστηκε πλήρως με την εφαρμογή της θεραπείας.
Συμπερασματικά, μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι: Η Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή είναι ικανή να συντελέσει στην εμφάνιση κεφαλαλγιών αλλά και οι κεφαλαλγίες ενισχύουν τα επίπεδα άγχους των ασθενών Η παρατεταμένη εμφάνιση πόνου οδηγεί σε επιβάρυνση της ψυχολογικής κατάστασης των ασθενών Ενώ με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, ιατρική παρακολούθηση και ψυχολογική υποστήριξη, οι ασθενείς μπορούν να βελτιώσουν τα επίπεδα της σωματικής και ψυχικής υγείας τους.
Πηγή: Παρουσίαση στο 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Πόνου, Ελληνική Εταιρεία Αλγολογίας, Ελληνικό Τμήμα IASP & EFIC, 19- 22 Οκτωβρίου 2006, Χανιά, Κρήτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου