Κάθε χρόνο
τον Μάιο, οι απανταχού της γης εξυμνούν την σημαντική συμβολή της μητέρας στην
ψυχοκοινωνική και οργανική ανάπτυξη του ανθρώπου. Ανάμεσα σε όσα λέγονται για
εκείνη, δεν αμελείται η αναφορά στην ευαίσθητη και συνάμα επιβλητική παρουσία
της στην διαιώνιση του ανθρώπινου είδους. Πολλοί προσπαθώντας να περιγράψουν την σημαντικότητα
της επίδρασης που ασκεί στην εξέλιξη της ανθρωπότητας εκθειάζουν τα
χαρακτηριστικά, τις αρετές και τις αντοχές που διαθέτει κάθε γυναίκα η οποία
έχει την τύχη να γίνει μητέρα φέρνοντας στον κόσμο πολλά όμορφα παιδάκια!
Και ενώ
δύσκολα θα συναντήσουμε ανθρώπους να αμφιβάλλουν για την συμβολή της μητέρας
στην ανατροφή και στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών, ταυτόχρονα ωφελεί να
τονίσουμε την σημασία της παρουσίας εκείνου του άνδρα που θεωρείται εξίσου
«υπεύθυνος» για την σύλληψη και την γέννηση των ανθρώπων.
Διότι η
μητέρα, προκειμένου να ανταποκριθεί στον δύσκολο ρόλο, χρειάζεται να έχει δίπλα
της έναν άνθρωπο γενναίο σωματικά μα πιο πολύ ψυχικά. Τον πατέρα του εμβρύου
που θα κυοφορήσει για εννέα μήνες στο σώμα της διατηρώντας τις κατάλληλες
συνθήκες για την ασφαλή γέννηση του παιδιού. Εκείνον τον άνθρωπο που σταδιακά
θα δεθεί δυνατά με το μωρό, το παιδί, τον έφηβο, τον ενήλικα καλύπτοντας κάθε
συναισθηματική αλλά και φυσιολογική ανάγκη του απογόνου του.
Γιατί μπορεί
στην οικογενειακή εστία η φιγούρα της μητέρας να πρωταγωνιστεί αφού καλείται να
ανταποκριθεί σε κάθε απαίτηση που θα προκύψει μέσα στο σύστημα ωστόσο, η
παρουσία του πατέρα είναι εκείνη που θα δομήσει τις σταθερές βάσεις της
οικογένειας. Και ως παρουσία δεν ορίζουμε μονάχα την φυσική εικόνα του ανθρώπου
στο χώρο αλλά την φροντίδα και το ενδιαφέρον που θα δείξει για κάθε ένα από τα
παιδιά του.
Η αλήθεια
είναι ότι συχνά ο πατρικός ρόλος συνδέεται με την προσπάθεια του άντρα να
εξασφαλίσει τουλάχιστον τα απαραίτητα όπως αυτά ορίζονται στα πλαίσια των
αναγκών των μελών της οικογένειας. Υπό αυτήν την θεώρηση, ο πατέρας θα
αφιερώσει αρκετές ώρες στην εργασία του για να εξοικονομήσει τα χρήματα που
απαιτούνται ώστε να προμηθευτεί τα τρόφιμα που χρειάζονται για να καλυφτούν οι
διατροφικές απαιτήσεις των μελών της οικογένειας, να ανταποκριθεί στα έξοδα του
οικογενειακού συστήματος και, να καλύψει οποιαδήποτε άλλη ανάγκη της
οικογένειας. Με λίγα λόγια, είναι ο άνθρωπος που θα μοχθήσει για να προσφέρει
με υπερηφάνεια στα παιδιά του και την μητέρα τους ότι επιθυμούν.
Άλλωστε δεν
είναι τυχαίο το γεγονός ότι η φύση έχει προικίσει εκείνον με όση μυϊκή και
σωματική δύναμη χρειάζεται για να ανταποκριθεί στις πλέον απαιτητικές
καταστάσεις. Σωστά; Πιθανόν! Άραγε, είναι αρκετή η τακτοποίηση των αναφερθέντων
απαιτήσεων ώστε τα παιδιά να νιώσουν ψυχική ολοκλήρωση; Τι γίνεται όμως με την
κάλυψη των συναισθηματικών αναγκών των παιδιών; Και πως νιώθει ο πατέρας
αναφορικά με την έκφραση των συναισθημάτων του;
Όσο
σημαντική είναι για τα παιδιά η συναισθηματική επικοινωνία με την μητέρα αλλά
τόσο σημαντική και, ίσως σπουδαιότερη, είναι η αγάπη, η φροντίδα, η κατανόηση,
το ενδιαφέρον, ο κοινός παραγωγικός χρόνος που θα μοιραστούν με τον πατέρα τους.
Άλλωστε ένα σύστημα για να είναι ισορροπημένο προϋποθέτει την αλληλεπίδραση και
την διαντίδραση των μελών του.
Πέρα λοιπόν
από την κάλυψη των υλικών αναγκών, ο πατέρας ωφελεί να είναι κοντά, να ακούει
τις ανησυχίες και, τους προβληματισμούς, να μιλά και να καθοδηγεί φιλελεύθερα,
να συνετίζει, να επιβραβεύει, να αγαπά, να μοιράζεται την ζωή με τα παιδιά του.
Επίσης, ο πατέρας χρειάζεται να φροντίζει την σχέση, να σέβεται, να τιμά, να
αποδέχεται, να λατρεύει την γυναίκα των παιδιών του δίνοντας με αυτό τον τρόπο
το καλύτερο παράδειγμα σε εκείνα για την δημιουργία υγιών σχέσεων στην ενήλικη
και όχι μόνο ζωή τους.
Γιατί ο
πατέρας αποτελεί το πιο σημαντικό πρότυπο όχι μονάχα για τους γιούς αλλά και
για τις κόρες. Αφ ενός, τα αγόρια της οικογένειας θα ταυτιστούν με εκείνον διαμορφώνοντας
την δομή της προσωπικότητας τους αφ ετέρου, τα κορίτσια θα αναζητήσουν στα
μάτια των μελλοντικών συντρόφων, φίλων, άλλων ανθρώπων την δυναμική της
προσωπικότητας του πατέρα για να προχωρήσουν στην σύναξη όποιων διαπροσωπικών
σχέσεων.
Άρα δικαίως,
ο πατέρας είναι ο άνθρωπος-σταθμός στην ζωή όλων των ανθρώπων. Και ίσως, η
τρίτη Κυριακή του Ιούνη να μην είναι αρκετή για την απόδοση τιμής σε αυτή την
χαρισματική παρουσία! Μπορεί όμως η συγκεκριμένη ημέρα να αποτελέσει πολύ καλή
αφορμή για την αρχή μιας σταθερής εξύμνησης προς εκείνον τον άνθρωπο που
κυριολεκτικά προσφέρει όλο το είναι του για την εξέλιξη των παιδιών του…. τον
πατέρα!
Βασιλική Γ.
Βενέτη, Post MA
Επιστημονική Υπεύθυνη ΔΔΕΕΨΥ-Ελλάδα
Υπεύθυνη Διεύθυνσης Veneti CPT Services Ltd-Κύπρος
Το Σάββατο 22 & την Κυριακή 23 Ιουνίου 2013 διεξήχθη το 3ο Εργαστήριο του Διαδικτυακού Προγράμματος Κατάρτισης στην Γνωσιακή-Συμπεριφορική Θεραπεία των Αγχωδών Διαταραχών.
