"Δεν υπάρχει πιο συναρπαστικό ταξίδι από εκείνο της γνωριμίας με τον εαυτό"

Βασιλική Γ. Βενέτη, Post MA - Vasiliki G. Venetis, Post MA

24.7.14

Η Άλλη Διάσταση των Καλοκαιρινών Διακοπών!

Πόσο γρήγορα περνάει ο καιρός! Από τη μια, οι υποχρεώσεις από την άλλη, η πάλη να ανταποκριθούμε σε αυτές, δεν ήθελε και πολύ, να φθάσουμε στο καλοκαίρι! Και τώρα, στα μέσα και λίγο ακόμη του Ιούλη, σε μια ατμόσφαιρα άκρως καλοκαιρινή να μετρούμε αντίστροφα τις ημέρες που θα τελειώσουν στην έναρξη των θερινών διακοπών! Στην άδεια που θα προσφέρει την δυνατότητα να απέχουμε από την εργασία, αν βέβαια δουλεύουμε, αφιερώνοντας αμέριστο χρόνο στο… τίποτα!

Ήρθε, λοιπόν, η στιγμή να γεμίσουμε την βαλίτσα με τα απαραίτητα και ίσως λίγα παραπάνω, τα οποία θα χρησιμεύσουν στις ημέρες αλλά και στις νύχτες του συναρπαστικού καλοκαιριού που πρόκειται να ζήσουμε! Και με τα μπαγκάζια ανά χείρας, πανέτοιμοι, ξεκινάμε την διαδρομή με τελικό προορισμό την συναισθηματική και σωματική αποφόρτιση.

Και ενώ όλα δείχνουν να πηγαίνουν περίφημα ξαφνικά, η διάθεση φαίνεται να μην συμφωνεί με όσα είχαμε προγραμματίσει. Μια αντιδραστική στάση επισκιάζει κάθε στιγμή και, όχι μόνο αυτό αλλά, αν και ήμασταν σίγουροι ότι χαλαρωμένοι θα απολαμβάναμε κάθε λεπτό, η ψυχική ένταση έρχεται να μας υπενθυμίσει την παρουσία της. Τι αλλόκοτη συμπεριφορά είναι τούτη! Πώς γίνεται αυτές εδώ τις ώρες να αισθανόμαστε αγχωμένοι;

Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου θα λέγαμε, αν η εξέλιξη της επιστήμης αδυνατούσε να ερμηνεύσει τις πλέον οξύμωρες ανθρώπινες αντιδράσεις. Γιατί για άλλη μια φορά, τα αποτελέσματα των ερευνών αναφέρουν ότι ο άνθρωπος συνηθίζει να αντιδρά με άγχος σε κάθε αλλαγή προσπαθώντας με αυτόν τον τρόπο να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες. Αν λοιπόν λάβουμε υπόψη ότι η καθημερινότητα αποτελεί μια δεδομένη κατάσταση η οποία προσφέρει την αίσθηση της σίγουρης σταθερότητας, είναι λογικό να αγχωθούμε σε φυσιολογικά επίπεδα, για κάθε αλλαγή. Πόσο μάλλον αν η αλλαγή περιέχει αρκετό ελεύθερο χρόνο τον οποίο θα αξιοποιούσαμε όπως ξέρουμε αν βρισκόμασταν σε άλλες, πιο καθημερινές συνθήκες. Επιπλέον, οι καλοκαιρινές ημέρες είναι μεγαλύτερες σε διάρκεια με αποτέλεσμα ο ανθρώπινος οργανισμός να νιώθει περισσότερη ένταση γιατί δεν ξεκουράζεται ποιοτικά καθώς περιορίζονται οι ώρες του βραδινού ύπνου. Ακόμη, στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν είμαστε εξοικειωμένοι με τον χώρο αλλά και το μέρος που θα περάσουμε τις καλοκαιρινές διακοπές, συνθήκες οι οποίες εντείνουν την ανησυχία ιδιαίτερα αν επιθυμούμε να έχουμε τον έλεγχο των καταστάσεων νιώθοντας πιο ασφαλείς. Και αν τυχαίνει να διατηρούμε συγκρουσιακές σχέσεις τότε, οι εντάσεις θα είναι αναπόφευκτες αφού προσφέρεται άπλετος χρόνος για να τσακωθούμε με τον άλλον άνθρωπο! Και αν ήμαστε άνεργοι, η περίοδος του καλοκαιριού θα βαρύνει σίγουρα την ψυχολογία μας. Γιατί η απώλεια της δουλειάς, η αβεβαιότητα για το μέλλον αλλά και η οικονομική στενότητα είναι αιτίες που δυναμώνουν την καταθλιπτική διάθεση επηρεάζοντας αρνητικά την αντικειμενική θεώρηση της πραγματικότητας.   

Μα καλά που πήγε αυτή η αίσθηση ανυπομονησίας, αυτή η θετική στάση που χαρακτήριζε την προσωπικότητα μας στις αρχές του καλοκαιριού, όταν όλα λειτουργούσαν στους καθημερινούς συνηθισμένους ρυθμούς; Μήπως τελικά, οι καλοκαιρινές διακοπές περισσότερο βλάπτουν παρά ωφελούν τον ψυχισμό μας;

Αν επικεντρωθούμε σε όσα αναφέρθηκαν, τότε ομόφωνα θα παραδεχτούμε ότι οι διακοπές του καλοκαιριού περισσότερο ταλαιπωρούν ψυχικά τον άνθρωπο. Αν όμως, εξετάσουμε ρεαλιστικά τις αντιδράσεις μας θα εντοπίσουμε κάποια στοιχεία τα οποία με την σειρά τους είναι ικανά να προσθέσουν στην ψυχική ισορροπία. 

Γιατί μπορεί να αγχωνόμαστε όταν συμβαίνει μια αλλαγή στην καθημερινότητα αλλά τουλάχιστον, μέσω του άγχους, εκτονώνουμε την ένταση που νιώθουμε εκφράζοντας την επιθυμία για προσαρμοστικότητα, μπορεί να κλονίζεται η πεποίθηση της παραγωγικότητας αφού απέχουμε εργασιακά αλλά έχουμε την πολυτέλεια να εκτιμήσουμε τα επιτεύγματα που σημειώσαμε επιβραβεύοντας τον εαυτό με πολλές δόσεις ξεκούρασης, μπορεί να μην γνωρίζουμε λεπτομέρειες για το μέρος και το χώρο παραμονής αλλά είναι δυνατό να ζήσουμε μια πρωτόγνωρη εμπειρία, μπορεί να νιώθουμε απίστευτη ανία αλλά έχουμε τον χρόνο να παρατηρήσουμε καλύτερα τον εαυτό μας, μπορεί να καβγαδίζουμε με τους άλλους, εκφράζουμε όμως με αυτό τον τρόπο τα συναισθήματα μας και, μπορεί να είμαστε άνεργοι αλλά δεν σταματούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο αναζητώντας μια νέα επαγγελματική ευκαιρία.

Τελικά δεν είναι και τόσο άσχημα τα πράγματα! Φαίνεται πως με τους κατάλληλους χειρισμούς, αντέχουμε ότι ταράζει την σιγουριά μας, είτε αυτό που χαλάει την ηρεμία μας είναι το καλοκαίρι είτε οποιαδήποτε άλλη αρνητική ή θετική αλλαγή. Και ξέρετε γιατί; Γιατί πιστεύουμε στον εαυτό μας, γιατί ξέρουμε ότι είμαστε δυνατοί, γιατί αναγνωρίζουμε ότι είμαστε ικανοί να διαχειριστούμε κάθε αναστάτωση. Άλλωστε αποδεικνύεται από όσα καταφέραμε μέχρι τώρα και, με τόση δύναμη ψυχής που διαθέτουμε ….στο καλοκαίρι θα κολλήσουμε;

Βασιλική Γ. Βενέτη, Post MA

Επιστημονική Υπεύθυνη ΔΔΕΕΨΥ® Ελλάδα
Υπεύθυνη Διεύθυνσης Veneti CPT Services Ltd, Κύπρος    

   

18.7.14

Η Ζωή στα χρόνια του Διαδικτύου!


Πιθανόν, το γεγονός ότι διαμόρφωσα τις πρώτες κοινωνικές σχέσεις στα χρόνια που συνήθιζα να συναντώ τους άλλους για να επικοινωνήσω, να εξηγεί το ξάφνιασμα που νιώθω κάθε φορά που ζητούν την ηλεκτρονική ταυτότητα για να μιλήσουν μαζί μου στο διαδίκτυο. Σε ένα περιβάλλον που είναι ικανό να προσφέρει τα πάντα με ένα μόνο κλικάρισμα, εκεί που όλα παίρνουν άλλες διαστάσεις και εξελίσσονται σε γρήγορες ταχύτητες, στο ψηφιακό κόσμο που αναδιαμορφώνει διαρκώς τις ανθρώπινες συνήθειες.

Μηχανές αναζήτησης, ηλεκτρονικές διευθύνσεις, ιστοσελίδες, δωμάτια επικοινωνίας, κοινωνικά δίκτυα, λειτουργικά συστήματα, υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα, ταμπλέτες είναι μόλις κάποια από όσα μπορούν να ορίσουν την δύναμη της τεχνολογίας. Αυτή τη δύναμη που φαίνεται να εδραιώνεται ολοένα και περισσότερο στην καθημερινότητα αλλάζοντας ριζικά τον τρόπο επικοινωνίας των ανθρώπων. Γιατί είναι αλήθεια ότι το μόνο που χρειάζεται πια είναι να πληκτρολογήσουμε τις λέξεις κλειδιά για να βρούμε ότι ψάχνουμε, να στήσουμε μια ιστοσελίδα για να προωθήσουμε τις υπηρεσίες μας, να διαλέξουμε το πιασάρικο όνομα που θα κεντρίσει το ενδιαφέρον των διαδικτυακών άλλων, να πατήσουμε ένα πλήκτρο για να βρεθούμε στην άκρη του πλανήτη ακολουθώντας πιστά κάθε τεχνολογική εξέλιξη προκειμένου να μείνουμε ενημερωμένοι για ότι νέο σημειώνεται στην εν λόγω επιστήμη.

Και μπορεί από την μια πλευρά, η ζωή στο διαδίκτυο να φαντάζει δελεαστική ικανοποιώντας με ευκολία κάθε ανάγκη, από την άλλη όμως η ίδια πραγματικότητα έρχεται να προσθέσει σκοτούρες σε μια ήδη φορτωμένη καθημερινότητα αφού, τα πρώτα πορίσματα ερευνών έχουν να παρουσιάσουν τις αρνητικές επιδράσεις της ραγδαίως εξελισσόμενης τεχνολογίας στην συμπεριφορά αλλά και στην ψυχική υγεία των ανθρώπων!

Μελέτες οι οποίες στηρίζονται στην παρατήρηση των λειτουργιών του εγκεφάλου ανάμεσα σε ανθρώπους ελεύθερους ή επιρρεπείς βιολογικά σε καταστάσεις εξάρτησης, με την χρήση εξειδικευμένων μαγνητικών τομογραφιών επεσήμαναν αλλαγές στην λευκή ουσία του εγκεφάλου, δηλαδή του τμήματος που περιέχει τις νευρικές ίνες, στις προσωπικότητες που φέρουν προδιάθεση στις ψυχολογικές ή καταστασιακές εξαρτήσεις.

Οι άνωθεν παρατηρήσεις έδωσαν το δικαίωμα στους ερευνητές να υποστηρίξουν ότι η χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας, όχι μόνο αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο ζούμε, επηρεάζει σαφώς το μυαλό και σε κάποια σημεία την προσωπικότητα αφού, μπορεί να αποτελέσει πολύ καλό εγκλητικό παράγοντα πυροδότησης συγκεκριμένων ψυχολογικών εκφράσεων. Αν, λοιπόν, κινούμαστε στο φάσμα των διαταραχών εξάρτησης και εφόσον διαθέτουμε τα απαραίτητα κριτήρια για να καταλήξουμε σε κλινική εκτίμηση της διαταραχής, η συνεχής επαφή στέκεται μια καλή αφορμή ενίσχυσης μιας σχέσης εξάρτησης με την χρήση του διαδικτύου. Κάπου εδώ, όμως, είναι απαραίτητο να τονιστεί η παράταση που δόθηκε από την επιστημονική κοινότητα αναφορικά με την ένταξη της διαταραχής εξάρτησης από το διαδίκτυο στο DSM-5 θέλοντας με αυτό τον τρόπο να δώσουν περισσότερο χρόνο στην ερευνητική αξιολόγηση του φαινομένου.

Βέβαια, οι επιστήμονες δεν ήταν τόσο γενναιόδωροι σχετικά με τις επιπτώσεις της κοινωνικής δικτύωσης στην παραγωγικότητα αφού, απέδειξαν ότι τα επίπεδα απόδοσης είναι χαμηλότερα στους ανθρώπους που αφιερώνουν άσκοπα το χρόνο τους στα συγκεκριμένα μέσα επικοινωνίας. Πρόσθετα, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κατηγορούνται για την απουσία προστασίας της ιδιωτικής ζωής, την μειωμένη αίσθηση του κινδύνου και την ανυπαρξία των αναστολών αφού, η ανωνυμία επιτρέπει στους χρήστες να συμπεριφερθούν ανεξέλεγκτα φθάνοντας ακόμη και σε ακραίες εκφράσεις όπως είναι η πρόκληση βλάβης στους ανθρώπους με τους οποίους επικοινωνούν. Δεν είναι λίγα άλλωστε τα περιστατικά εκφοβισμού, εκβιασμού καθώς και άλλων παράνομων ενεργειών που έχουν τις ρίζες του στις καλά οργανωμένες ομάδες που κινούνται ελεύθερα στους ασφαλείς, κατά τα άλλα, τεχνολογικούς δρόμους.

Περισσότερο όμως από όλα, η υπερβολική χρήση του διαδικτύου πλήττει σοβαρά την φυσιολογική ανάγκη της κοινωνικότητας των ατόμων. Γιατί μπορεί να επιτυγχάνεται εύκολα κάθε είδους επικοινωνία με οποιονδήποτε άνθρωπο, μην ξεχνάμε όμως, ότι υστερεί πολύ στις ομαλές συνθήκες σύμφωνα με τις οποίες εξελίσσεται μια, πρόσωπο με πρόσωπο, φυσική συνάντηση. Καθώς και στους τρόπους διαντίδρασης των μελών του οικογενειακού συστήματος, κάθε φορά που εκείνα επιλέγουν να αποσυρθούν από τις κοινές δραστηριότητες προσφέροντας στον εαυτό τους «ποιοτικό» χρόνο σερφάροντας στο διαδίκτυο.                                

Αρκετές είναι λοιπόν οι αρνητικές επιδράσεις της ψηφιακής πραγματικότητας στον ψυχισμό του ανθρώπου. Για χάριν της αντικειμενικής θεώρησης του θέματος, θα ήταν ουσιώδες να επισημάνουμε εξίσου την συμβολή της τεχνολογίας στην ενίσχυση της ανθρώπινης ευημερίας. Άλλωστε και σε αυτή την περίπτωση, δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε τις παρατηρήσεις των ερευνών οι οποίες απέδειξαν ότι οι έμπειροι χρήστες παρουσιάζουν εκτεταμένη εγκεφαλική λειτουργία συγκριτικά με την δραστηριότητα του εγκεφάλου των αρχάριων χρηστών, ιδίως στις περιοχές του προμετωπιαίου φλοιού που σχετίζονται με την λήψη των αποφάσεων και την επίλυση των προβλημάτων. Αλλά και το συμπέρασμα ότι η χρήση της τεχνολογίας μπορεί να έχει φυσιολογικές επιπτώσεις και πιθανά οφέλη στους μεσήλικες και στους ηλικιωμένους διότι απαιτεί έντονη δραστηριότητα του εγκεφάλου, η οποία μπορεί να βοηθήσει την άσκηση και τη βελτίωση των νοητικών λειτουργιών.

Ίσως, τελικά, η λύση να βρίσκεται κάπου στη μέση! Ο τρόπος δηλαδή που χρειάζεται να επιλέξουμε ώστε να αξιοποιήσουμε αποτελεσματικά τα θαυμαστά εργαλεία της ψηφιακής τεχνολογίας για να βελτιώσουμε την ζωή μας. Πιθανόν, το μέτρο στη χρήση να είναι το μέσο που θα βοηθήσει να περάσουμε στην άλλη πλευρά, αφήνοντας τον ρόλο του δέσμιου και αναλαμβάνοντας τα ινία της ορθής συμβολής των τεχνολογικών συνθηκών στην εξέλιξη της ανθρωπότητας.

Γιατί όπως και να έχει, η τεχνολογία ανοίγει το παράθυρο στο μέλλον!


Βασιλική Γ. Βενέτη, Post MA
Επιστημονική Υπεύθυνη ΔΔΕΕΨΥ® Ελλάδα
Υπεύθυνη Διεύθυνσης Veneti CPT Services Ltd Κύπρου

    

11.7.14

Λέγοντας "ΌΧΙ"!


Αναρωτιέμαι αν θυμάστε πότε ήταν η τελευταία φορά που αρνηθήκατε να κάνετε ότι δεν θέλατε! Τότε που είπατε «όχι» επιλέγοντας να μην ακολουθήσετε ότι δεν σας άρεσε. Αυτή τη στιγμή που βάλατε πάνω από όλα τις επιθυμίες σας χωρίς να υπολογίσετε τις επιπτώσεις που θα είχε η απόφαση σας. Να υποθέσω ότι δεν θυμόσαστε ή να σκεφτώ ότι είναι ακατόρθωτο να ψελλίσετε αυτή τη σύντομη λεξούλα απαλλάσσοντας τον εαυτό σας από κάθε τι περιττό.
Τι θα λέγατε αν περιπλέκαμε λίγο ακόμη την υπόθεση; Για να δούμε! Αλήθεια, έχετε τολμήσει να αρνηθείτε οποιαδήποτε ανάμειξη σε μια ή σε κάποιες απαιτήσεις οι οποίες τέθηκαν από τους ανθρώπους που θεωρείται σημαντικούς; Μάλλον «ΌΧΙ»! Πώς μπορεί να γίνει άλλωστε αφού αν συμβεί, θα φανούμε το λιγότερο αγενείς προσβάλλοντας τις ανάγκες τους. Γιατί άραγε είναι τόσο δύσκολο να αρνηθούμε ότι δεν θέλουμε;

Έρευνες έχουν καταλήξει σε ενδιαφέροντα πορίσματα αναφορικά με την ψυχολογική επίδραση της άρνησης του ανθρώπου να ακολουθήσει ότι δεν επιθυμεί.
Αρχικά, να τονίσουμε ότι κάθε φορά που αποδεχόμαστε οτιδήποτε δεν συμφωνεί με τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας, «βιάζουμε» τον εαυτό μας. Η καταπίεση που ασκούμε σε εμάς οδηγεί σε έντονη δυσφορία και απογοήτευση γεγονός που αυξάνει την αρνητική διάθεση. Η αρνητική διάθεση με την σειρά της πολλαπλασιάζει τις αρνητικές σκέψεις σχετικά με τον εαυτό, την προσπάθεια αλλά και το περιβάλλον εμποδίζοντας περισσότερο την ελεύθερη έκφραση και διεκδίκηση των δικαιωμάτων και των επιθυμιών μας.  

Κάθε φορά που δεχόμαστε να ακολουθήσουμε ότι δεν μας εκφράζει εκτός από τα αρνητικά συναισθήματα που ξεπηδούν για τον εαυτό, υιοθετούμε ανάλογη στάση για τους ανθρώπους που μας ζητούν ότι δεν είναι αρεστό. Η αρνητική στάση συχνά εκφράζεται μέσω μιας επιθετικής συμπεριφοράς η οποία είναι δυνατό να εκδηλωθεί στην εξέλιξη της μη επιθυμητής συνθήκης ή σε αργότερο χρόνο. Συνήθως, οι παρεξηγήσεις που προκύπτουν εξαιτίας της αποδοχής μη αρεστών καταστάσεων πλήττουν σημαντικά την ομαλή δυναμική των διαπροσωπικών σχέσεων.   
Η έκφραση της άρνησης προϋποθέτει καλή σχέση με τον εαυτό! Και η καλή σχέση με τον εαυτό απαιτεί πολλές δόσεις πίστης στο άτομο μας. Χρειάζεται δηλαδή να νιώθουμε πως πατάμε καλά στα πόδια μας αφού, ξέρουμε ότι η άρνηση μας θα δυσαρεστήσει όσους περιμένουν να πάρουν από εμάς ότι ζητούν. Και όχι μόνο, διότι η άρνηση θα σταθεί μια πολύ καλή αφορμή να προβληματιστούν για την προσωπικότητα μας. Πιθανόν, να αλλάξουν και την στάση τους, να γίνουν περισσότερο αντιδραστικοί, απορριπτικοί, αποδοκιμαστικοί. Και τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μας αντιπαθήσουν και σταδιακά να απομακρυνθούν αφήνοντας εμάς μόνους!

Και αν γίνει, σίγουρα θα πρέπει να διαχειριστούμε ένα σοβαρό πλήγμα για τον ψυχισμό γιατί, όχι μόνο θα αποδειχτούμε αγενείς, αντιπαθητικοί και, ανίκανοι να ανταποκριθούμε αλλά θα έχουμε χάσει και την αποδοχή εκείνων, των σημαντικών άλλων! Και έτσι μόνοι όπως θα είμαστε, θα αισθανόμαστε τόσο αδύναμοι και ντροπιασμένοι που δεν ικανοποιήσαμε αυτούς.
Τελικά δεν αξίζει τον κόπο για ένα ΟΧΙ να περάσουμε αυτά τα δεινά! Είναι σαφώς προτιμότερο να καταπιεστούμε κάνοντας ότι θέλουν από το να αντισταθούμε στις προσδοκίες τους καταλήγοντας στην απομόνωση. Γιατί μπορεί για μια στιγμή να μην νιώσουμε καλά με τον εαυτό αλλά τουλάχιστον θα είμαστε αρεστοί σε εκείνους.

Μα, πραγματικά, αξίζει τον κόπο; Είναι ωφέλιμο να κλονίσουμε την σχέση που χτίσαμε με τον εαυτό για να ευχαριστήσουμε τους άλλους, οποίοι και αν είναι. Να παραμερίσουμε τις πεποιθήσεις, τις αξίες, τις ανέσεις ακόμα και τα όνειρα μας για να είμαστε οι «καλοί άνθρωποι». Τι λέτε, αξίζει; Να πιστέψω πως όλοι, ή σχεδόν όλοι, θα συμφωνήσουμε φωνάζοντας δυνατά ΌΧΙ και, να φανταστώ ότι όταν βρεθούμε μπροστά σε αυτό το δίλλημα, χωρίς δεύτερη σκέψη, θα αρνηθούμε ότι δεν θέλουμε διαφυλάσσοντας με αυτό τον τρόπο ότι πολυτιμότερο έχουμε, την καλή σχέση με τον ΕΑΥΤΟ!
Και αν όντως συμφωνούμε, τι μπορεί να μας βοηθήσει ώστε να εξοικειωθούμε με την αβίαστη έκφραση της αρνητικής άποψης;

Οι ψυχολογικές θεωρίες προτείνουν αρκετές τεχνικές οι οποίες είναι ικανές να ενισχύσουν μια καλύτερη έκφραση των αναγκών του ανθρώπου.
Η γνωσιακή-συμπεριφορική θεωρία όμως υποστηρίζει ότι η διεκδικητική συμπεριφορά βοηθά αποτελεσματικά στην ελεύθερη επιλογή των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Η διεκδικητική συμπεριφορά περιγράφει την προσπάθεια του ανθρώπου να αναγνωρίσει, να εκφράσει, να υποστηρίξει και να ακολουθήσει ότι αντικειμενικά και δικαιωματικά του ανήκει. Ένας καλός τρόπος έκφρασης της διεκδικητικής συμπεριφοράς καθορίζεται με την άρνηση μέσω της αποτελεσματικής επικοινωνίας. Ακολουθώντας αυτή την οδό, όταν καλούμαστε να φέρουμε εις πέρας ότι δεν συμφωνεί με τις επιθυμίες μας, κατανοώντας απόλυτα τις ανάγκες της άλλης πλευράς, εξηγούμε τους λόγους που δεν θα ανταποκριθούμε. Τόσο απλά, με τρία μόνο γράμματα!

Αφήστε με, λοιπόν, να ευελπιστώ ότι την επόμενη φορά που θα βρεθείτε στην άβολη θέση να επιλέξετε ανάμεσα σε ότι θέλετε και ότι σας ζητούν, με το χέρι στην καρδιά θα υπερασπιστείτε με γενναιότητα ότι σας αρέσει ακόμα και αν η απόφαση σας δυσαρεστεί αυτόν τον γλυκό άνθρωπο!

Και ναι, σας λέω, ότι η αρχή είναι δύσκολη, ιδιαίτερα όταν συμβαίνει σε καταστάσεις που συνηθίζαμε να απαντούμε διαφορετικά για πολλά χρόνια. Όμως μην ξεχνάμε ότι όποιος τελικά έφθασε στον προορισμό του, ήταν εκείνος που άρχισε την διαδρομή με το πρώτο βήμα…. το βήμα του σεβασμού και της κάλυψης των ατομικών αναγκών!  

Βασιλική Γ. Βενέτη, Post MA
Επιστημονική Υπεύθυνη ΔΔΕΕΨΥ® Ελλάδα
Υπεύθυνη Διεύθυνσης Veneti CPT Services Ltd Κύπρος