Κάθε Τέλος, Μια Νέα Αρχή!

Αν το καλοσκεφτούμε, όλα κάποια στιγμή τελειώνουν! Είτε πρόκειται για υλικές καταστάσεις, είτε πρόκειται για συναισθηματικές εκφράσεις, είτε πρόκειται για φυσικές συνθήκες….. όλα κάποτε θα σταματήσουν να υπάρχουν!

Θλιβερή συνειδητοποίηση ιδιαίτερα αν τυχαίνει το τέλος να σημαίνει ματαίωση για όσους προχωρούν χωρίς την παρουσία κάποιων από των συνθηκών που αναφέραμε αλλά ταυτόχρονα, συνειδητοποίηση η οποία διαθέτει ένα τόνο φρεσκάδας αφού εμπειρικά αποδεικνύεται σχεδόν καθημερινά ότι καθετί φθάνει στο σημείο ολοκλήρωσης του για να δώσει χώρο σε ότι φαίνεται να γεννιέται.

Ο νόμος της φυσικής εξέλιξης, μια διαδικασία ζωής η οποία έχει αρχή, μέση και σαφέστατα τέλος. Βέβαια, οι πιο τολμηροί θα υποστηρίξουν την έννοια της αναγέννησης ή της συνέχειας κάθε ζωτικής μονάδας τονίζοντας την σημασία που καταλαμβάνει η έννοια της αναδιαμόρφωσης στις φιλοσοφίες των συγκεκριμένων θεωριών. Όμως  όποια άποψη και αν υποστηρίξουμε, όλοι θα συμφωνήσουμε πως ότι υπάρχει, θα υπάρχει μέχρι το τέλος του!

Και μπορεί ο νόμος της φυσικής εξέλιξης να περιγράφει άριστα το νόημα οποιασδήποτε μορφής ύπαρξης ωστόσο, αποτελεί μια καλή αφορμή αφ ενός για την παρατήρηση του εξωτερικού περιβάλλοντος και αφ ετέρου, για εσωτερικό προβληματισμό και προσωπική βελτίωση διότι έχει επιτυχής εφαρμογή σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.  Άλλωστε κάθε εξέλιξη γύρω μας κάποτε σταματά. Τα αντικείμενα φθείρονται, οι άνθρωποι πεθαίνουν, οι σχέσεις τελειώνουν, οι εποχές αλλάζουν. Τα πάντα κινούνται σε χωροχρονικά πλαίσια μέχρι την ολοκλήρωση τους. Ίσως ο χρόνος να αποτελεί την πιο ζωντανή απόδειξη ότι όλα κύκλους κάνουν!

Και ο χρόνος ερμηνεύεται διαφορετικά από κάθε άνθρωπο γιατί, οι προσωπικές εμπειρίες είναι εκείνες που θα καθορίσουν τις ατομικές πεποιθήσεις. Όμως, υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα χρονικά σημεία τα οποία ανεξάρτητα από την σημασία που έχουν για εμάς,  ενισχύουν όμοιες ανθρώπινες αντιδράσεις.

Δεν υπάρχει πιο δυνατό επιχείρημα από την αίσθηση που αφήνει η προσδοκία της Νέας Χρονιάς αλλά και η ανανέωση που νιώθουμε στο τέλος του καλοκαιριού. Είναι οι χρονικοί σταθμοί στην διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους που συμβολίζουν την Αρχή! Γιατί, πρακτικά η πρωτοχρονιά σημαίνει την αλλαγή του χρόνου και θεωρητικά, ο Σεπτέμβριος σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας περιόδου. Σχήμα το οποίο έχει διαμορφωθεί από τα πρώτα παιδικά χρόνια αφού, ο ήχος του κουδουνίσματος στο προαύλιο καθόριζε την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Σχήμα το οποίο συνεχίζει να αναπαράγεται χρόνια μετά, στην επαγγελματική ζωή πια αφού, η επιστροφή από την καλοκαιρινή άδεια ορίζει την επάνοδο στην εργασιακή πραγματικότητα.

Και είναι η περίοδος κατά την οποία επαναξιολογούμε ότι θεωρούμε σημαντικό θέτοντας νέους στόχους. Πιθανόν, η διαφορετική θεώρηση των καταστάσεων ή η διάθεση για μια νέα αρχή να επηρεάζεται από την ψυχική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε επιστρέφοντας σταδιακά στην καθημερινότητα.

Η αλήθεια είναι ότι κάθε φορά που απομακρυνόμαστε ή αποστασιοποιούμαστε από ότι συμβαίνει εκτιμούμε περισσότερο αντικειμενικά τι πραγματικά γίνεται.  Και η συγκεκριμένη δυνατότητα προσφέρεται άνετα στο διάστημα της καλοκαιρινής ανάπαυλας γιατί, αποφορτιζόμαστε και σε πιο ήρεμες συνθήκες προχωρούμε στον απολογισμό όσων έχουν εξελιχτεί στην ζωή μας.

Είναι το σημείο του φιλτραρίσματος, όταν δηλαδή βλέπουμε τι αληθινά θέλουμε, τι δεν μας εκφράζει πια, τι άλλο επιθυμούμε. Και το επόμενο βήμα είναι η δόμηση ενός πλάνου δράσης, πολύ απλά το σχέδιο που χρειάζεται να καταστρώσουμε ώστε να φθάσουμε στην νέα τάξη πραγμάτων. Ο χάρτης της νέας ζωής ο οποίος συμβολικά απεικονίζει διαφοροποιημένους ή νέους προορισμούς.

Και όντας επηρεασμένοι από τα καλοκαιρινά ταξίδια, είναι πολύ εύκολο να αρχίσουμε ακόμη ένα, εκείνο που θα σημάνει την αφετηρία μιας άλλης πορείας η οποία φέρει αρκετές δόσεις αισιοδοξίας  μα περισσότερο την πίστη ότι τελικά αυτή η διαδρομή θα καταλήξει εκεί που ακριβώς θέλουμε, στο σημείο της υποκειμενικής και τόσο ρευστής ιδανικής πραγματικότητας!

Βασιλική Βενέτη, Post M.A.

Κλινική Ψυχολόγος, Γνωσιακή-Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεύτρια

Επιστημονική Υπεύθυνη του ΔΔΕΕΨΥ