Χρόνια Πολλά!

Χριστούγεννα…εν καιρώ Οικονομικής Κρίσης!

Αλήθεια, πώς ήταν η εικόνα της χώρας μας πριν από τέσσερα περίπου χρόνια την ίδια εποχή; Αρχές Δεκέμβρη του 2008, τότε που ακούγαμε τις λέξεις «οικονομική κρίση» και όχι μόνο δεν είχαμε ιδέα τι σημαίνουν μα δεν φανταζόμασταν πόσο ριζικά θα επηρέαζαν την ζωή όλων.

Αρχές Δεκεμβρίου του 2008 και, κάθε γεωγραφική γωνιά της χώρας προετοιμαζόταν για τον εορτασμό των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Ένα γιορτινό ύφος απλωνόταν παντού ενώ, οι ψυχές των ανθρώπων κάθε άλλο από στεναχώρα συναισθήματα ξεχείλιζαν.

Πόσο άλλαξε η ζωή μας από το 2008 μέχρι σήμερα! Και πόσο ίσως θα αλλάξει το επόμενο διάστημα αφού, οι συνθήκες φέρνουν συνεχώς διαφοροποιήσεις στην καθημερινότητα μας.

Άρα δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως τόσο εσωτερικά αλλά και εξωτερικά δεν υπάρχει οτιδήποτε ενισχυτικό που να προμηνύει ότι σε λίγες ημέρες θα γιορτάσουμε δύο από τις πιο σημαντικές ημερομηνίες του έτους. Αφού, πλέον, η σταθερή ανησυχία όλων, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, εκφράζεται μέσω της προσπάθειας να καλύψουμε άμεσα ότι απαιτείται καθορίζοντας με αυτό τον τρόπο ως βασικότερο σκοπό της ζωής, την εξεύρεση όσων περισσότερων χρημάτων γίνεται για να καλύψουμε όσα βιαίως επιβλήθηκαν και κυριολεκτικά μεταμόρφωσαν την ζωή μας.

Μια αλλαγή που κανένας πίστευε ότι θα συνέβαινε αφού, η ποιότητα του βιοτικού επιπέδου ήταν καθορισμένη σε υψηλότερα και πιο αξιοπρεπή επίπεδα.

Είναι αλήθεια ότι ζούσαμε καλά! Είχαμε ότι ακριβώς επιθυμούσαμε για να αισθανθούμε πλήρεις ενώ, η απόκτηση όσων μας έλειπαν ήταν απλώς θέμα χρόνου. Τώρα, ο τρόπος ζωής εκείνης της εποχής φαίνεται τόσο μακρινός και άπιαστος.  

Πραγματικά όμως, ζούσαμε καλά; Είχαμε όσα θέλαμε για να ήμαστε ευτυχισμένοι και συναισθηματικά γεμάτοι; Τελικά, το αίσθημα της συναισθηματικής πληρότητας καλύπτεται μονάχα με την απόκτηση συγκεκριμένων υλικών αγαθών;

Ίσως η κοινότυπη έκφραση ότι τα υλικά αποκτήματα δεν φέρνουν την ευτυχία, να αλλάζει σημασία και να γεμίζει την ψυχή μας με ήρεμα συναισθήματα συνειδητοποιώντας ότι τελικά το νόημα της πληρότητας ανιχνεύεται σε καταστάσεις  οι οποίες κάθε άλλο παρά υλικές είναι.

Θέλω να πιστεύω ότι δεν θα διαφωνήσουμε πως μια ουσιώδης στιγμή με τους ανθρώπους που αγαπάμε είναι χίλιες φορές «βαρύτερη» από την αίσθηση που δημιουργεί το αγκάλιασμα ενός χρυσού κοσμήματος στο καρπό του χεριού μας, την ανιαρή διάθεση που προκαλεί μια μοναχική βόλτα στην πόλη με το πανάκριβο αυτοκίνητο μας ή το κενό που νιώθουμε ζώντας μόνοι σε ένα τεράστιο πολυτελές διαμέρισμα!

Και μπορεί η οικονομική κρίση όντως να εμποδίζει κάθε κίνηση αλλά ταυτόχρονα αποτελεί μια πολύ καλή αφορμή για να ιεραρχήσουμε εκ νέου τις επιθυμίες και να ορίσουμε σε άλλες βάσεις την πραγματικότητα μας.

Άλλωστε δεν είναι τυχαία η άποψη που υποστηρίζει ότι οι δυσκολίες φέρνουν πιο κοντά τους ανθρώπους. Πεποίθηση η οποία επιβεβαιώνεται σχεδόν καθημερινά όταν βλέπουμε ανθρώπους να απλώνουν χέρι βοηθείας σε όσους έχουν ανάγκη, να θέτουν προτεραιότητες για την ομαλή συνέχεια τους, να εργάζονται συλλογικά για την άμεση τακτοποίηση των εμποδίων που καλούνται να αντιμετωπίσουν.

Υπό αυτές τις συνθήκες, πιθανό τα Χριστούγεννα του 2012 να μας βρουν περισσότερο ενωμένους και η Πρωτοχρονιά του 2013 να αποτελέσει πρακτικά αλλά και συμβολικά την αρχή μιας νέας εποχής. Της εποχής που κάθε άνθρωπος θα ενδιαφέρεται από καρδιάς για τον συνάνθρωπο, θα στοχεύει στην επίτευξη όσων χρειάζονται για την εξισορρόπηση της ψυχικής ηρεμίας, θα δουλεύει σταδιακά για το χτίσιμο μιας καλύτερης και ποιοτικότερης ζωής.      

Ίσως τα Χριστούγεννα του 2016, να φέρνουμε στο μυαλό μας τούτες τις στιγμές που ζούμε και τότε με γαλήνη να συνειδητοποιούμε, ότι τελικά οι δοκιμασίες όχι μόνο περνούν αλλά, ενισχύουν τους ανθρώπους να παλέψουν με γενναιότητα επιδιώκοντας το καλύτερο δυνατό για την εξέλιξη τους.

Βασιλική Βενέτη, Post MA

Κλινική Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

Επιστημονική Υπεύθυνη του ΔΔΕΕΨΥ

DSM-5 Wins APA Board Approval

By John Gever, Senior Editor, MedPage Today

Published: December 01, 2012

The American Psychiatric Association's board of trustees has approved the fifth edition of its influential diagnostic manual, dubbed DSM-5, the group announced Saturday.

The board vote is the last step before the manual is formally released at the APA's annual meeting next May. The association's Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders was last revised in 1994; that edition is known colloquially as DSM-IV.

According to an APA statement, changes include an end to the system of "axes" used to class diagnoses into broad groups, and an associated restructuring of diagnostic groups to bring disorders thought to be biologically related under the same headings.

Also, many of the diagnostic criteria will now include so-called dimensional assessments to indicate severity of symptoms.
Specific language in DSM-5 was not immediately released, and probably won't be until the formal unveiling in May. Detailed criteria that had been published on the APA's DSM5.org website for public review and comment have now been removed.

However, the statement released Saturday indicated that the manual will include many of the most controversial of the proposed changes from DSM-IV.
They included removal of the "bereavement exclusion" in the major depression section. In DSM-IV, a diagnosis of depression could not be made in patients who had suffered the death of a loved one until two months had elapsed. Under DSM-5, such patients may be called clinically depressed sooner, although the criteria will include advice to clinicians about distinguishing normal grief from depression that should be treated.
DSM-5 will also add a diagnosis of "disruptive mood dysregulation disorder" for children older than 6 who show frequent bursts of anger along with chronic irritability.

In fact, it appeared from the statement announcing the approval that most of the changes from DSM-IV discussed at the APA's 2012 meeting were ratified by the board.
One outside interest group lost no time in reacting to the APA's announcement.
In a statement issued barely an hour after the APA's release, the chief science officer for Autism Speaks, Geraldine Dawson, PhD, said the group remained "concerned about the impact of the new DSM-5 criteria when they are used in real world settings. The field trials are somewhat reassuring that the criteria are working well, but these trials are based on a relatively small number of children. We still have very little information about the impact of the DSM-5 on diagnosis of autism spectrum disorder in young children and adults."
Dawson said the group believes it is "crucial" that diagnosis and access to services be monitored once DSM-5 is in use. "We want to make sure that no one is excluded from obtaining a diagnosis and accessing services who needs them."

In fact, some of the changes proposed for DSM-5 would loosen the criteria, as the head of the APA's work group on autism spectrum disorders explained at the 2012 APA meeting.
Susan Swedo, MD, of the National Institute of Mental Health, noted that the work group was seeking to drop an age-based exclusion in the DSM-IV criteria.

The other major change proposed for DSM-5 was a reorganization that would collapse a number of autism-related conditions treated as separate disorders in DSM-IV into a single "autism spectrum disorder" category.

Those changes were blasted by some in the autism advocacy community, but Swedo argued that the criticisms were unfounded.

In announcing the APA board's action, James H. Scully, MD, medical director and chief executive officer of APA, said, "At every step of development, we have worked to make the process as open and independent as possible. The level of transparency we have strived for is not seen in any other area of medicine."

The group also noted that more than 160 clinicians and researchers had worked to develop DSM-5, with help from hundreds of other clinical investigators as well as thousands of comments from health professionals and the general public offered during open-comment periods.

ΔΔΕΕΨΥ: Πρόγραμμα Εξειδίκευσης στην Θεραπεία των Διαταραχών της Προσωπικότητας

Εισηγήτρια: Βασιλική Βενέτη, Post MA

Κλινική Ψυχολόγος, Γνωσιακή-Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεύτρια, Επιστημονική Υπεύθυνη του ΔΔΕΕΨΥ

Διάρκεια Προγράμματος: 1 Δεκεμβρίου 2012- 16 Δεκεμβρίου 2012

Το Πρόγραμμα Εξειδίκευσης παρέχεται και διαδικτυακά στις καθορισμένες ημερομηνίες

Τόπος Διεξαγωγής: Αθήνα

Κόστος Προγράμματος: 900 ευρώ

Το Πρόγραμμα Εξειδίκευσης
Το "Πρόγραμμα Εξειδίκευσης στην Θεραπεία των Διαταραχών της Προσωπικότητας" απευθύνεται στους Ψυχολόγους, Ψυχιάτρους, Ψυχοθεραπευτές και στους Ειδικούς στο τομέα της απεξάρτησης που έχουν εκπαιδευτική αλλά και επαγγελματική εμπειρία στην Γνωσιακή-Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία, την Θεραπεία Σχημάτων ή σε άλλο μοντέλο Συμβουλευτικής και Ψυχοθεραπείας. Οι συμμετέχοντες στο Πρόγραμμα Εξειδίκευσης επιλέγονται κατόπιν συνέντευξης.
Το πρόγραμμα εξειδίκευσης στοχεύει στην αναγνώριση, στην εξοικείωση και στην κλινική αξιολόγηση των Διαταραχών της Προσωπικότητας. Κατά την διάρκεια του προγράμματος, σχολιάζονται λεπτομερώς οι ομάδες των Διαταραχών της Προσωπικότητας ενώ, δίνεται έμφαση στον σχεδιασμό του κατάλληλου θεραπευτικού πλάνου το οποίο βασίζεται στις αρχές της Γνωσιακής-Συμπεριφορικής Ψυχοθεραπείας και της Θεραπείας Σχημάτων.
Το πρόγραμμα εξειδίκευσης εξελίσσεται σε 3 εργαστήρια. Κάθε εργαστήριο διαρκεί ένα Σαββατοκύριακο από τις 10:00 μέχρι τις 17:00, το οποίο εκτός από την ανάλυση των θεματικών ενοτήτων περιλαμβάνει δραστηριότητες πρακτικής εξάσκησης, ασκήσεις αυτογνωσίας, σχολιασμούς περιστατικών και προβολές μαγνητοσκοπημένων συνεδριών.

 

Αναλυτικά, η θεματολογία του προγράμματος εξειδίκευσης περιλαμβάνει:

1 & 2 Δεκεμβρίου 2012

Η Γνωσιακή-Συμπεριφορική Θεωρία και Θεραπεία

Η Θεωρία και Θεραπεία Σχημάτων

Εισαγωγή στις Διαταραχές Προσωπικότητας

301.0 Η Παρανοειδής Διαταραχή της Προσωπικότητας

Η Θεραπεία της Παρανοειδής Διαταραχή της Προσωπικότητας

301.20 Η Σχιζοειδής Διαταραχή της Προσωπικότητας

Η Θεραπεία της Σχιζοειδής Διαταραχή της Προσωπικότητας

301.22 Η Σχιζότυπη Διαταραχή της Προσωπικότητας

Η Θεραπεία της Σχιζότυπη Διαταραχή της Προσωπικότητας

8 & 9 Δεκεμβρίου 2012

301.7 Η Αντικοινωνική Διαταραχή της Προσωπικότητας

Η Θεραπεία της Αντικοινωνική Διαταραχή της Προσωπικότητας

301.83 Η Μεταιχμιακή-Οριακή Διαταραχή της Προσωπικότητας

Η Θεραπεία της Μεταιχμιακής-Οριακής Διαταραχή της Προσωπικότητας

301.50 Η Ιστριονική Διαταραχή της Προσωπικότητας

Η Θεραπεία της Ιστριονικής Διαταραχή της Προσωπικότητας

301.81 Η Ναρκισσιστική Διαταραχή της Προσωπικότητας

Η Θεραπεία της Ναρκισσιστικής Διαταραχή της Προσωπικότητας

15 & 16 Δεκεμβρίου  2012

301.82 Η Αποφευκτική Διαταραχή της Προσωπικότητας

Η Θεραπεία της Αποφευκτικής Διαταραχή της Προσωπικότητας

301.6 Η Εξαρτητική Διαταραχή της Προσωπικότητας

Η Θεραπεία της Εξαρτητικής Διαταραχή της Προσωπικότητας

301.4 Η Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή της Προσωπικότητας

Η Θεραπεία της Ιδεοψυχαναγκαστικής Διαταραχή της Προσωπικότητας

301.9 Διαταραχή της Προσωπικότητας μη Προσδιοριζόμενη Αλλιώς

Η Θεραπεία της Διαταραχής της Προσωπικότητας μη Προσδιοριζόμενη Αλλιώς

Ολοκλήρωση της Εκπαίδευσης

Ολοκλήρωση του Προγράμματος Εξειδίκευσης
Με την ολοκλήρωση του προγράμματος, οι συμμέτεχοντες λαμβάνουν «Δίπλωμα Εξειδίκευσης στην Θεραπεία των Διαταραχών της Προσωπικότητας» ενώ, καθίστανται επαγγελματικά ικανοί να διαγιγνώσκουν την φύση της ψυχικής διαταραχής, να οργανώνουν και να εξελίσσουν αποτελεσματικά την θεραπευτική διαδικασία, να προσφέρουν τις απαιτούμενες υπηρεσίες στα υποστηρικτικά περιβάλλοντα των θεραπευομένων, να αντιλαμβάνονται τις ιδιομορφίες και να διαχειρίζονται τις αντιστάσεις που προκύπτουν από τις θεραπευτικές συνεργασίες.

 

Ο Τρόπος Καταβολής του Κόστους του Προγράμματος Εξειδίκευσης

Το κόστος του προγράμματος ανέρχεται στα 900 ευρώ. Κατόπιν αιτήσεως εγγραφής, οι ενδιαφερόμενοι καταβάλλουν το ποσό των 90 ευρώ με μετρητά στο «Διεπιστημονικό Δίκτυο Εξειδίκευσης Επαγγελματιών Ψυχικής Υγείας» ή με ονομαστική κατάθεση στον τραπεζικό λογαριασμό. Το υπολειπόμενο ποσό των 810 ευρώ καλύπτεται σε 3 καταβολές των 270 ευρώ έκαστη. Κάθε καταβολή τακτοποιείται πριν από κάθε επιμορφωτικό εργαστήριο. Μετά από κάθε οικονομική συναλλαγή, το ΔΔΕΕΨΥ αποδίδει δελτίο παροχής υπηρεσιών.

Για περισσότερες πληροφορίες που αφορούν στην δομή του προγράμματος και δηλώσεις συμμετοχής μπορείτε να καλέσετε στο 210 6993276, καθημερινά, εκτός Σαββάτου και Κυριακής, από τις 12:00 ως τις 20:00.

Για την Ψυχική Υγεία!

Τα τελευταία χρόνια τη δέκατη μέρα του μήνα Οκτωβρίου έχουμε συνηθίσει να πληροφορούμαστε από τους ειδικούς και όχι μόνο, για θέματα που άπτονται στην ψυχική υγεία των ανθρώπων. Όχι τυχαία, αφ ενός, γιατί η συγκεκριμένη μέρα έχει καθιερωθεί παγκοσμίως για την εξύμνηση της ψυχικής υγείας και, αφ ετέρου γιατί, δυστυχώς ή ευτυχώς, όσο ο καιρός περνά η ανάγκη για πληροφόρηση αυξάνεται αφού, συνεχώς «ξεπηδούν» ανθρώπινες αντιδράσεις που χρήζουν ανάλογης περίθαλψης.

Και κάθε χρόνο λοιπόν, αυτή την ημέρα, θα ακούσουμε να μιλούν για την έννοια της ψυχικής υγείας, τις ψυχολογικές αντιδράσεις, τις ψυχικές διαταραχές, τις προσπάθειες υποστήριξης των ανθρώπων που πάσχουν από κάποια ψυχική ασθένεια και γενικότερα, για την συμβολή της ψυχικής υγείας στην ισορροπημένη ζωή των ανθρώπων.

Συνεπώς, είναι αναμενόμενο να ακούσουμε τα πάντα τόσο από τους επιστήμονες που κατέχουν άρτια ότι απαιτείται για να στηρίξουν μια σωστή ενημέρωση αλλά και, από τους ανθρώπους που προσφέρουν πληροφορίες με τον δικό τους τρόπο θέλοντας να αφυπνίσουν τον πληθυσμό ή και να τον ενισχύσουν ώστε να αναζητήσει περισσότερες πηγές για μια καλύτερη πληροφόρηση επί του θέματος.

Δεν χωρά αμφιβολία ότι η ευαισθητοποίηση του κοινού σε όποιο θέμα είναι απαραίτητη, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για πτυχές που αφορούν την ψυχολογική κατάσταση των ανθρώπων. Σε αυτή την περίπτωση, η αναγκαιότητα είναι μεγίστη αφού, διατηρούμε κάθε δικαίωμα να αναγνωρίζουμε και να αποδεχόμαστε οποιαδήποτε αντίδραση μας.

Αν και υπάρχει ένας σαφής διαχωρισμός στους παράγοντες που διαμορφώνουν την σωματική και την ψυχική υγεία, η ανθρώπινη φύση δεν μπορεί να σταθεί ολικά χωρίς την προϋπόθεση της ισορροπημένης, όσο είναι δυνατό, αλληλεπίδρασης των δύο. Δηλαδή, αν οργανικά νιώθουμε και είμαστε υγιείς τότε, η ψυχολογική διάθεση θα είναι ανάλογη αλλά και το αντίστροφο, δηλαδή, αν η ψυχολογία μας χαρακτηρίζεται από θετικές εκφράσεις τότε, η σωματική μας κατάσταση θα είναι λειτουργική.

Βέβαια, χρειάζεται να λάβουμε υπόψη ότι, όλοι οι άνθρωποι φέρουμε γενετικά την πιθανότητα να νοσήσουμε είτε από οργανικές ασθένειες είτε από ψυχικές διαταραχές. Αν θα εκδηλωθεί κάποια από τις δύο πιθανότητες ή και οι δύο, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Για να ασθενήσουμε από κάποια σωματική νόσο χρειάζεται να υπάρξουν συγκεκριμένες οργανικές δυσλειτουργίες ενώ, στην περίπτωση μιας ψυχικής διαταραχής, οι μη ισορροπημένες εγκεφαλικές λειτουργίες καθώς και τα ασταθή δομικά στοιχεία σε επίπεδο προσωπικότητας είναι κάποιες από τις αιτίες που θα πυροδοτήσουν την εκδήλωση μιας διαταραχής. Και αν το εξετάσουμε ποσοστιαία, τα ερευνητικά συμπεράσματα δίνουν ισόποσες πιθανότητες εκδήλωσης τόσο των σωματικών όσο και των ψυχικών ασθενειών. Εκείνο που κάνει την διαφορά είναι το είδος του εγκλητικού παράγοντα που εκδηλώνει την νόσο.

Είναι σαφές πως οτιδήποτε συμβαίνει απαιτεί μια αφορμή. Για την εκδήλωση των ψυχικών διαταραχών, η υποκειμενική ερμηνεία των σοβαρών γεγονότων προσφέρει μία από τις καλύτερες προοπτικές για την πυροδότηση των συμπτωμάτων. Ο τρόπος με τον οποίο θα ερμηνεύσουμε τα γεγονότα είναι αποτέλεσμα των πρώιμων εμπειριών αλλά και των βασικών χαρακτηριστικών της προσωπικότητας που διαθέτουμε. Με λίγα λόγια, αν φέρουμε δυνατά δομικά στοιχεία τότε μπορούμε να διαχειριστούμε αποτελεσματικά οποιοδήποτε έντονο γεγονός. Αν πάλι κάποιες πτυχές της προσωπικότητας μας είναι αδύναμες τότε, είναι πολύ εύκολο όποιο γεγονός να μας παρασύρει σε ένα κυκεώνα.

Παράλληλα, χρειάζεται να διευκρινιστεί ότι ακόμα και η πιο δυνατή προσωπικότητα φέρει τα πλέον τρωτά σημεία της. Άρα, είναι σίγουρο ότι θα συμβούν γεγονότα τα οποία στην κυριολεξία θα συντρίψουν το είναι μας. Είναι αυτές οι στιγμές που συνειδητοποιούμε ότι πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι με ευάλωτα σημεία τα οποία αν αξιοποιήσουν κατάλληλα, θα καταφέρουμε να διαχειριστούμε ακόμα και τις πιο δύσκολες καταστάσεις.

Και αν λάβουμε υπόψη ότι τίποτε δεν προσφέρεται με ευκολία στην ζωή μας αλλά, για οτιδήποτε επιθυμούμε, χρειάζεται να καταβάλλουμε ειδική προσπάθεια. Ομοίως, και στην ψυχική υγεία, η σταθερή προσπάθεια διαχείρισης όποιων θεμάτων θα συμβάλλει ενισχυτικά στην αύξηση της ανθρώπινης λειτουργικότητας.

Γιατί η αλήθεια είναι πως η ζωή δεν είναι εύκολη υπόθεση! Αντιθέτως, η ζωή είναι ένα διασκεδαστικό ταξίδι μέσα στο χρόνο με πολλούς εύκολους ή δύσκολους σταθμούς. Με πλούσιες εμπειρίες που θα διαμορφώσουν μια μοναδική πορεία την οποία φέρνοντας στο μυαλό μας λίγο πριν το τελικό προορισμό, με βεβαιότητα να πούμε ότι όσα με δυσκολία ή ευκολία αντιμετωπίστηκαν ήταν αυτά που διαμόρφωσαν τις προϋποθέσεις ενός συναρπαστικού ταξιδιού.

Βασιλική Βενέτη Post MA

Κλινική Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Επιστημονική Υπεύθυνη του ΔΔΕΕΨΥ                           

Η Αυτοκτονική Συμπεριφορά

Έρευνες έχουν δείξει ότι η αυτοκτονική συμπεριφορά είναι η όγδοη κύρια αιτία θανάτου στους άνδρες και η δεκάτη έκτη στις γυναίκες ενώ αποτελεί την τρίτη κυριότερη αιτία θανάτου για τα άτομα ηλικίας 10-24 ετών. Πιο συγκεκριμένα, καταγράφονται περίπου ένα εκατομμύριο επιτυχημένες προσπάθειες αυτοκτονίας και σημειώνονται 20 ως 30 εκατομμύρια απόπειρες αυτοκτονίας ετησίως σε όλο τον κόσμο. Βέβαια ο πραγματικός αριθμός αυτοκτονιών είναι πολύ μεγαλύτερος αφού πολλοί αυτοκτονικοί θάνατοι έχουν καταγραφεί ως ατυχήματα.

Όποια και να είναι τα πορίσματα των ερευνών, είναι γεγονός ότι η απόπειρα ή η αυτοκτονία αποτελεί μια από τις πλέον δυσάρεστες καταστάσεις τόσο στην ζωή του αυτόχειρα όσο και στην ψυχολογία των ανθρώπων που τον περιβάλλουν. Οι συνέπειες είναι καταστροφικές για όλους. Αφ ενός, ο άνθρωπος αφαιρεί την ζωή του και αφ ετέρου το ψυχικό κόστος για εκείνους που μένουν πίσω είναι δυσβάσταχτο. Οι άνθρωποι που βιώσαν την απώλεια ενός αγαπημένου λόγω αυτοκτονίας καλούνται να διαχειριστούν αντιδράσεις περιπλεγμένου πένθους αφού η απώλεια είναι τόσο ξαφνική και τραγική. Συχνά, αρνούνται ή κρύβουν την αιτία του θανάτου, αναρωτιούνται αν θα μπορούσαν να εμποδίσουν το γεγονός, κατηγορούν τους εαυτούς τους για τα θέματα που προηγήθηκαν της αυτοκτονίας, διακατέχονται από αίσθημα απόρριψης και θεωρούν ότι στιγματίζονται από τους άλλους. Επίσης, εκδηλώνουν μια σειρά από αντικρουόμενα συναισθήματα για τον θανόντα νιώθοντας έντονο συναισθηματικό πόνο και θλίψη για την απώλεια, ανημποριά για την αδυναμία πρόληψης του γεγονότος, έντονη λαχτάρα, συγκίνηση και θυμό για τον αυτόχειρα, αλλά και επίμονες σκέψεις που αφορούν την απώλεια, συμπεριφορές απομόνωσης και απόσυρσης, απώλεια της ευχαρίστησης και του ενδιαφέροντος για όλες τις καθημερινές δραστηριότητες, δυσκολίες στον ύπνο και αλλαγή στον τρόπο διατροφής ενώ, σε κάποιες περιπτώσεις, αναφέρεται αυτοκτονικός ιδεασμός ο οποίος εκφράζεται με την επιθυμία να συναντήσουν τον θανόντα. Ψυχολογικές αντιδράσεις οι οποίες είναι απολύτως αναμενόμενες αφού ο πενθώντας νιώθει ταυτόχρονα θύμα και δράστης της μοιραίας πράξης.

Αν και οι λόγοι για τους οποίους οι άνθρωποι αυτοκτονούν είναι πολύπλευροι και περίπλοκοι, υπάρχουν κάποιες κοινές παρατηρήσεις που μπορούν να καθορίσουν τις πιθανές αιτίες. Πολλά αυτοκτονικά επεισόδια έχουν σημειωθεί στα πλαίσια ψυχικής διαταραχής. Συνήθως, παρατηρούμε αυτοκτονικές συμπεριφορές όταν ο άνθρωπος υποφέρει από κάποια διαταραχή διάθεσης όπως είναι η κατάθλιψη και η διπολική διαταραχή, από ορισμένες διαταραχές προσωπικότητας όπως είναι η οριακή-μεταιχμιακή διαταραχή της προσωπικότητας, από ψυχωσικές διαταραχές όπως είναι η σχιζοφρένεια, από διαταραχές πρόσληψης τροφής όπως είναι η νευρική ανορεξία και από διαταραχές εξάρτησης ψυχότροπων ουσιών. Επίσης, αυτοκτονικές συμπεριφορές έχουν αναφερθεί σε διάστημα μιας εβδομάδας μετά από νοσηλεία σε ψυχιατρικό πλαίσιο και εφόσον ο άνθρωπος δεν ακολούθησε τις απαραίτητες συμβουλές καθώς και σε καταστάσεις ξαφνικής αλλαγής της διάθεσης χωρίς να υπάρχει αντικειμενική αιτία.

Πρόσθετα, σημαντικοί εγκλητικοί παράγοντες της αυτοκτονικής συμπεριφοράς θεωρούνται τα έντονα και τραυματικά γεγονότα, οι σοβαρές απώλειες, ο χωρισμός, η οικογενειακή κατάσταση, η ανεργία, το χαμηλό εισόδημα, η ηλικία, το φύλο, η φυλή, η χρήση τοξικών ουσιών, η σωματική, σεξουαλική και συναισθηματική κακοποίηση, οι προηγούμενες απόπειρες αυτοκτονίας και το οικογενειακό ιστορικό αυτοκτονιών.

Έχει παρατηρηθεί ότι πολλοί άνθρωποι που προχωρούν σε απόπειρα αυτοκτονίας δεν αναφέρουν τις προθέσεις τους στους άλλους και ακόμα περισσότερο στον ειδικό που συνεργάζονται. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν κάποιες προειδοποιητικές ενδείξεις που μας βοηθούν να αντιληφθούμε πότε ένας άνθρωπος σκοπεύει να βλάψει τον εαυτό του οι οποίες περιλαμβάνουν την ξαφνική αλλαγή στην διάθεση, την ανεξήγητα ήρεμη συναισθηματική έκφραση, την τακτοποίηση πρακτικών και συναισθηματικών εκκρεμοτήτων, τις αποχαιρετιστήριες επισκέψεις σε προσφιλή άτομα, την σύνταξη της διαθήκης, την αγορά των μέσων για την αυτοκτονία, την συγγραφή αποχαιρετιστήριων επιστολών ή γραμμάτων αυτοκτονίας.

Και αν ο άνθρωπος τυχαίνει να συνεργάζεται με κάποιον ειδικό, εκείνος οφείλει να αξιολογήσει σημαντικά την εμφάνιση, το είδος και την ένταση των συμπτωμάτων της ψυχικής διαταραχής ώστε να τον παραπέμψει άμεσα στο πλέον κατάλληλο υποστηρικτικό πλαίσιο ώστε να αποτραπεί οποιαδήποτε αρνητική εξέλιξη.

Τηλέφωνα Άμεσης Παρέμβασης:
Κλίμακα-Ελλάδα: 1018
European Emergency Number: 112



Βασιλική Γ. Βενέτη, Post MA

Επιστημονική Υπεύθυνη ΔΔΕΕΨΥ® Ελλάδα

Υπεύθυνη Διεύθυνσης Veneti CPT Services Ltd Κύπρος

Πρόγραμμα Κατάρτισης στην Γνωσιακή-Συμπεριφορική Θεραπεία των Αγχωδών Διαταραχών

Εισηγήτρια: Βασιλική Βενέτη, Post MA, Κλινική Ψυχολόγος, Γνωσιακή-Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεύτρια, Επιστημονική Υπεύθυνη του ΔΔΕΕΨΥ

Διάρκεια Προγράμματος: 29 Σεπτεμβρίου 2012-11 Νοεμβρίου 2012

Τόπος Διεξαγωγής: Αθήνα

Περίοδος Εγγραφών: 3 Σεπτεμβρίου 2012-21 Σεπτεμβρίου 2012

Το Πρόγραμμα Κατάρτισης παρέχεται και διαδικτυακά στις καθορισμένες ημερομηνίες

Κόστος Προγράμματος: 850 ευρώ

Το Πρόγραμμα Κατάρτισης
Το επαγγελματικό "Πρόγραμμα Κατάρτισης στην Γνωσιακή-Συμπεριφορική Θεραπεία των Αγχωδών Διαταραχών" απευθύνεται σε Ψυχολόγους, Ψυχιάτρους, Ψυχοθεραπευτές, Συμβούλους Ψυχικής Υγείας, Κοινωνικούς Λειτουργούς και Άλλους Επαγγελματίες στον χώρο της Ψυχικής Υγείας.

Το πρόγραμμα στοχεύει στην αναλυτική παρουσίαση του Γνωσιακού-Συμπεριφορικού μοντέλου ψυχοθεραπείας παρέχοντας τις κατάλληλες προϋποθέσεις ώστε οι καταρτιζόμενοι να εξοικειωθούν με την αναγνώριση των συμπτωμάτων και την κλινική αξιολόγηση των Αγχωδών Διαταραχών.

Το «Πρόγραμμα Κατάρτισης στην Γνωσιακή-Συμπεριφορική Θεραπεία των Αγχωδών Διαταραχών» εξελίσσεται σε 3 διήμερα εργαστήρια τα οποία συμβαίνουν Σάββατοκύριακα από τις 10:00 πμ ως τις 17:00 μμ. Κάθε εργαστήριο διαχωρίζεται σε θεωρητικό και σε πρακτικό μέρος.

Πιο αναλυτικά, στο πρώτο μέρος του επιμορφωτικού εργαστηρίου σχολιάζεται λεπτομερώς κάθε τύπος Διαταραχής Άγχους ενώ, δίνεται έμφαση στον σχεδιασμό του κατάλληλου θεραπευτικού πλάνου το οποίο βασίζεται στις αρχές της Γνωσιακής-Συμπεριφορικής Ψυχοθεραπείας. Πρόσθετα, γίνεται αναφορά σε γενικότερα θέματα που αφορούν στις συγκεκριμένες ψυχικές διαταραχές τα οποία είναι πιθανόν να προκύψουν στην διάρκεια της θεραπευτικής συνεργασίας.

Ενώ, στο δεύτερο μέρος του εργαστηρίου, η κατάρτιση προχωρά στις πρακτικές εφαρμογές των θεματικών ενοτήτων μέσω διαδραστικών δραστηριοτήτων, ασκήσεων αυτογνωσίας, σχολιασμούς περιστατικών και προβολές μαγνητοσκοπημένων συνεδριών.

Η Θεματολογία του Προγράμματος
Αναλυτικά η θεματολογία του προγράμματος κατάρτισης περιλαμβάνει τις ακόλουθες ενότητες:
29 & 30 Σεπτεμβρίου 2012

• Εισαγωγή και εξοικείωση με την Γνωσιακή-Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία
• 300.1 Διαταραχή Πανικού Χωρίς Αγοραφοβία
• 300.21 Διαταραχή Πανικού Με Αγοραφοβία
• 300.22 Αγοραφοβία Χωρίς Ιστορικό Διαταραχής Πανικού
• 300.29 Ειδική Φοβία
• 300.23 Κοινωνική Φοβία

13 & 14 Οκτωβρίου 2012

• 300.3 Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή
• 309.81 Διαταραχή Μετά Από Τραυματικό Στρες
• 308.3 Διαταραχή Οξέος Στρες
• 300.02 Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
• 293.83 Αγχώδης Διαταραχή Οφειλόμενη σε Γενική Σωματική Κατάσταση, Προκαλούμενη από Ουσίες Αγχώδης Διαταραχή
• 300.00 Αγχώδης Διαταραχή Μη Προσδιοριζόμενη Αλλιώς

10 & 11 Νοεμβρίου 2012

• Συζήτηση επί των Θεμάτων Κατάρτισης
• Γραπτή Αξιολόγηση

Ολοκλήρωση της Κατάρτισης
Με την ολοκλήρωση του προγράμματος, οι καταρτιζόμενοι λαμβάνουν «Δίπλωμα Κατάρτισης στην Γνωσιακή-Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία των Αγχωδών Διαταραχών» ενώ, καθίστανται επαγγελματικά ικανοί να διαγιγνώσκουν την φύση κάθε Αγχώδους Διαταραχής, να οργανώνουν και να εξελίσσουν αποτελεσματικά την θεραπευτική διαδικασία, να αντιλαμβάνονται τις ιδιομορφίες και να διαχειρίζονται τις αντιστάσεις που προκύπτουν από τις θεραπευτικές συνεργασίες αλλά και να προσφέρουν τις απαιτούμενες υπηρεσίες στα υποστηρικτικά περιβάλλοντα των θεραπευομένων.

Ο Τρόπος Καταβολής του Κόστους της Κατάρτισης
Το κόστος του προγράμματος ανέρχεται στα 850 ευρώ. Κατόπιν αιτήσεως εγγραφής, οι ενδιαφερόμενοι καταβάλλουν το ποσό των 100 ευρώ με μετρητά στο «Διεπιστημονικό Δίκτυο Εξειδίκευσης Επαγγελματιών Ψυχικής Υγείας» ή με ονομαστική κατάθεση στον τραπεζικό λογαριασμό. Το υπολειπόμενο ποσό καλύπτεται σε  3 καταβολές των 250 ευρώ έκαστη. Κάθε καταβολή τακτοποιείται πριν από κάθε επιμορφωτικό εργαστήριο. Μετά από κάθε οικονομική συναλλαγή, το ΔΔΕΕΨΥ αποδίδει δελτίο παροχής υπηρεσιών.

Για περισσότερες πληροφορίες που αφορούν στην δομή του προγράμματος και δηλώσεις συμμετοχής μπορείτε να καλέσετε στο + 30 210 6993276, καθημερινά, εκτός Σαββάτου και Κυριακής, από τις 12:00 ως τις 20:00.

Βασιλική Βενέτη, Post MA

Κλινική Ψυχολόγος, Γνωσιακή-Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεύτρια
Επιστημονική Υπεύθυνη του ΔΔΕΕΨΥ
 

Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012: Η Παρουσίαση των Επαγγελματικών Προγραμμάτων Κατάρτισης του ΔΔΕΕΨΥ

 

Πρόσκληση

Το «Διεπιστημονικό Δίκτυο Εξειδίκευσης Επαγγελματιών Ψυχικής Υγείας» σας προσκαλεί στην εκδήλωση που διοργανώνει για την Παρουσίαση των Επαγγελματικών Προγραμμάτων Κατάρτισης την Παρασκευή 28 Σεπτεμβρίου 2012 από τις 17:00 ως τις 21:00 στο Αμφιθέατρο “Αντώνης Τρίτσης”, του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Αθηναίων, στην οδό Ακαδημίας 50.

 

Η είσοδος είναι ελεύθερη!

Η Εσωτερική Γαλήνη.......

Yπάρχουν στιγμές δύσκολες, στιγμές γεμάτες ένταση, στιγμές κατά τις οποίες χάνουμε την επαφή με τον εαυτό μας! Και καθημερινά, οι αφορμές που προσφέρονται είναι αρκετές, ένα απρόοπτο σοβαρό θέμα, μια έντονη διαφωνία, μια ανεπιθύμητη εξέλιξη, είναι κάποιες από τις συνθήκες που εύκολα θα επιδράσουν αρνητικά στην διάθεση  κλονίζοντας σημαντικά την ψυχική μας ηρεμία!

Πολλά έχουν γραφτεί και άλλα τόσα έχουν ειπωθεί για την σημαντικότητα της ψυχικής ισορροπίας. Και ακόμα περισσότερα προτείνονται συχνά από τους ειδικούς προσπαθώντας να ενισχύσουν τους ανθρώπους να βρουν τελικά το σημείο της απόλυτης ψυχικής αρμονίας.

Και είναι γεγονός ότι κάθε άνθρωπος επιθυμεί να νιώθει καλά τόσο με τον εαυτό όσο και με όσα συμβαίνουν γύρω του. Πόσο εύκολο είναι όμως να επιδράσουμε σε ότι μας αποσυντονίζει και να κρατήσουμε χαμηλά τα επίπεδα της ψυχικής έντασης;

Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο… αρκεί να υπάρχει θέληση αλλά και επιθυμία για αποτελεσματική διαχείριση όσων παρεμποδίζουν την προσωπική νιρβάνα!

Η αλήθεια είναι πως διαθέτουμε απίστευτες ψυχικές αντοχές. Ποτέ δεν πιστεύουμε ότι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε πολύ δύσκολες καταστάσεις μέχρι την στιγμή που θα κληθούμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Και μπορεί στην διάρκεια του «αγώνα» να μην αντιλαμβανόμαστε τις ψυχικές αντοχές που διαθέτουμε, στην συνέχεια όμως όταν η «μάχη» θα έχει κοπάσει ξαφνιαζόμαστε παρατηρώντας την ανοχή των ορίων μας.

Απαιτεί αντοχή και τόλμη η προσπάθεια να παραμείνουμε ψυχικά ήρεμοι ιδιαίτερα όταν όλα φαίνονται να είναι εναντίον μας! Και μπορεί οι δύο πιο σημαντικές στάσεις να ορίζονται με την σωματική και ψυχική αντίσταση ωστόσο, κάποιες μικρές αλλά θαυματουργές τεχνικές φαίνεται να ενδυναμώνουν την επιθυμία για εσωτερική γαλήνη. 

 

Τα πάντα είναι στο μυαλό μας! Μια σκέψη είναι αρκετή να επιφέρει ανάλογη συναισθηματική και συμπεριφορική αντίδραση. Αν σκεφτούμε αρνητικά, θα στρεσαριστούμε, θα στεναχωρηθούμε, θα πανικοβληθούμε και είναι βέβαιο ότι θα συμπεριφερθούμε αναλόγως. Αν πάλι σκεφτούμε θετικά τότε, όμορφα συναισθήματα θα πλημμυρίσουν το είναι μας και η συμπεριφορά θα είναι αβίαστα λειτουργική.

Και μπορεί οι θεωρίες περί θετικής εκτίμησης των συνθηκών να έχουν πολλούς οπαδούς σε κάθε πλευρά του πλανήτη, πώς όμως είναι δυνατό να σκεφτόμαστε αισιόδοξα όταν καθημερινά τυφώνες σαρώνουν ότι βρουν στο πέρασμα τους. Αν και δεν αμφισβητούμε την επίδραση που ασκούν οι δύσκολες καταστάσεις στην ψυχική ισορροπία των ανθρώπων παράλληλα, δεν ξεχνάμε πως ακόμα και στον πιο καταστροφικό τυφώνα, κάπου στο κέντρο της αναταραχής υπάρχει ένα σημείο απόλυτης ηρεμίας, εκεί που όλα κινούνται σε άλλους σαφώς πιο ήρεμους ρυθμούς.

Σίγουρα θέλει προσπάθεια αλλά δεν είναι αδύνατο να εντοπίσουμε το εσωτερικό σημείο απόλυτης γαλήνης που διαθέτουμε. Όλοι έχουμε μια ήρεμη φλόγα, μια εσωτερική απαλή δύναμη η οποία δίνει πνοή σε κάθε επιλογή. Αναζητώντας την θαλπωρή αυτού του ήσυχου περιβάλλοντος, θα έχουμε την δυνατότητα να παρατηρήσουμε με ψυχραιμία πως αντιδρούμε σε οτιδήποτε σοβαρό συμβαίνει.

Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε τον έλεγχο του εαυτού αυτές τις στιγμές. Και συνειδητά να επιλέξουμε τον τρόπο με τον οποίο θα ορίσουμε την εξέλιξη των πραγμάτων. Σε αυτή την περίπτωση, η λογική σκέψη διαμορφώνει τις κατάλληλες συνθήκες ώστε η ήρεμη σωματική αντίδραση να καθορίσει την συνέχεια. Ο ομαλός ρυθμός της αναπνοής επιφέρει τις επιθυμητές εξελίξεις αφού, από την μια καταλαγιάζει τις έντονες σωματικές αντιδράσεις και από την άλλη αποτελεί ένα πολύ καλό ερέθισμα αυτοπαρατήρησης.

Η αυτοπαρατήρηση είναι ίσως το πιο δυνατό «όπλο» που διαθέτουμε σε κάθε στιγμή αποδιοργάνωσης γιατί, ναι μεν αποτελεί την οδό που θα μας επαναφέρει στην ισορροπημένη ψυχική έκφραση αλλά ταυτόχρονα, ενισχύει την εσωτερική επικοινωνία η οποία θα απαντήσει τους εύλογους προβληματισμούς που έχουν αναπτυχθεί ως απόρροια των συνθηκών μειώνοντας αισθητά την ανησυχία μας.

Είναι σημαντικό να έχουμε σχέση εμπιστοσύνης με τον εαυτό μας! Ο εαυτός συμβολικά αλλά και κυριολεκτικά είναι το ψυχικό μας σπίτι, το μέρος που θα ζήσουμε όσα θα συναντήσουμε στην διαδρομή μας, το κρησφύγετο στις δύσκολες στιγμές. Ο χώρος που θα αναζητήσουμε τα απαραίτητα μέσα για την αντιμετώπιση των εμποδίων αλλά και τα κατάλληλα εργαλεία για την συγκομιδή των απολαυστικών καρπών κάθε γενναιόδωρης εμπειρίας.

Για αυτό τον λόγο, δεν ωφελεί σε τίποτε, να επιτρέπουμε τόσο στις καταστάσεις όσο και στους ανθρώπους να ταράζουν τα γαλήνια νερά της ψυχικής ηρεμίας. Και αν, σε κάθε θαλασσοταραχή πιστεύουμε στις δυνάμεις μας, τότε θα πλέουμε με σιγουριά κρατώντας σταθερά το πηδάλιο και, ακολουθώντας την ορμή των κυμάτων θα σημειώνουμε την πορεία που έχουμε προδιαγράψει γνωρίζοντας καλά τον τελικό προορισμό….. εκείνο το απάνεμο λιμάνι που πολλοί λαχτάρησαν εν μέσω τρικυμίας αλλά μονάχα οι ψυχικά ήρεμοι κατάφεραν να προσεγγίσουν!                 

Βασιλική Βενέτη, Post MA

Κλινική Ψυχολόγος, Γνωσιακή-Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεύτρια
Επιστημονική Υπεύθυνη του ΔΔΕΕΨΥ
 

Κάθε Τέλος, Μια Νέα Αρχή!

Αν το καλοσκεφτούμε, όλα κάποια στιγμή τελειώνουν! Είτε πρόκειται για υλικές καταστάσεις, είτε πρόκειται για συναισθηματικές εκφράσεις, είτε πρόκειται για φυσικές συνθήκες….. όλα κάποτε θα σταματήσουν να υπάρχουν!

Θλιβερή συνειδητοποίηση ιδιαίτερα αν τυχαίνει το τέλος να σημαίνει ματαίωση για όσους προχωρούν χωρίς την παρουσία κάποιων από των συνθηκών που αναφέραμε αλλά ταυτόχρονα, συνειδητοποίηση η οποία διαθέτει ένα τόνο φρεσκάδας αφού εμπειρικά αποδεικνύεται σχεδόν καθημερινά ότι καθετί φθάνει στο σημείο ολοκλήρωσης του για να δώσει χώρο σε ότι φαίνεται να γεννιέται.

Ο νόμος της φυσικής εξέλιξης, μια διαδικασία ζωής η οποία έχει αρχή, μέση και σαφέστατα τέλος. Βέβαια, οι πιο τολμηροί θα υποστηρίξουν την έννοια της αναγέννησης ή της συνέχειας κάθε ζωτικής μονάδας τονίζοντας την σημασία που καταλαμβάνει η έννοια της αναδιαμόρφωσης στις φιλοσοφίες των συγκεκριμένων θεωριών. Όμως  όποια άποψη και αν υποστηρίξουμε, όλοι θα συμφωνήσουμε πως ότι υπάρχει, θα υπάρχει μέχρι το τέλος του!

Και μπορεί ο νόμος της φυσικής εξέλιξης να περιγράφει άριστα το νόημα οποιασδήποτε μορφής ύπαρξης ωστόσο, αποτελεί μια καλή αφορμή αφ ενός για την παρατήρηση του εξωτερικού περιβάλλοντος και αφ ετέρου, για εσωτερικό προβληματισμό και προσωπική βελτίωση διότι έχει επιτυχής εφαρμογή σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.  Άλλωστε κάθε εξέλιξη γύρω μας κάποτε σταματά. Τα αντικείμενα φθείρονται, οι άνθρωποι πεθαίνουν, οι σχέσεις τελειώνουν, οι εποχές αλλάζουν. Τα πάντα κινούνται σε χωροχρονικά πλαίσια μέχρι την ολοκλήρωση τους. Ίσως ο χρόνος να αποτελεί την πιο ζωντανή απόδειξη ότι όλα κύκλους κάνουν!

Και ο χρόνος ερμηνεύεται διαφορετικά από κάθε άνθρωπο γιατί, οι προσωπικές εμπειρίες είναι εκείνες που θα καθορίσουν τις ατομικές πεποιθήσεις. Όμως, υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα χρονικά σημεία τα οποία ανεξάρτητα από την σημασία που έχουν για εμάς,  ενισχύουν όμοιες ανθρώπινες αντιδράσεις.

Δεν υπάρχει πιο δυνατό επιχείρημα από την αίσθηση που αφήνει η προσδοκία της Νέας Χρονιάς αλλά και η ανανέωση που νιώθουμε στο τέλος του καλοκαιριού. Είναι οι χρονικοί σταθμοί στην διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους που συμβολίζουν την Αρχή! Γιατί, πρακτικά η πρωτοχρονιά σημαίνει την αλλαγή του χρόνου και θεωρητικά, ο Σεπτέμβριος σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας περιόδου. Σχήμα το οποίο έχει διαμορφωθεί από τα πρώτα παιδικά χρόνια αφού, ο ήχος του κουδουνίσματος στο προαύλιο καθόριζε την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Σχήμα το οποίο συνεχίζει να αναπαράγεται χρόνια μετά, στην επαγγελματική ζωή πια αφού, η επιστροφή από την καλοκαιρινή άδεια ορίζει την επάνοδο στην εργασιακή πραγματικότητα.

Και είναι η περίοδος κατά την οποία επαναξιολογούμε ότι θεωρούμε σημαντικό θέτοντας νέους στόχους. Πιθανόν, η διαφορετική θεώρηση των καταστάσεων ή η διάθεση για μια νέα αρχή να επηρεάζεται από την ψυχική κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε επιστρέφοντας σταδιακά στην καθημερινότητα.

Η αλήθεια είναι ότι κάθε φορά που απομακρυνόμαστε ή αποστασιοποιούμαστε από ότι συμβαίνει εκτιμούμε περισσότερο αντικειμενικά τι πραγματικά γίνεται.  Και η συγκεκριμένη δυνατότητα προσφέρεται άνετα στο διάστημα της καλοκαιρινής ανάπαυλας γιατί, αποφορτιζόμαστε και σε πιο ήρεμες συνθήκες προχωρούμε στον απολογισμό όσων έχουν εξελιχτεί στην ζωή μας.

Είναι το σημείο του φιλτραρίσματος, όταν δηλαδή βλέπουμε τι αληθινά θέλουμε, τι δεν μας εκφράζει πια, τι άλλο επιθυμούμε. Και το επόμενο βήμα είναι η δόμηση ενός πλάνου δράσης, πολύ απλά το σχέδιο που χρειάζεται να καταστρώσουμε ώστε να φθάσουμε στην νέα τάξη πραγμάτων. Ο χάρτης της νέας ζωής ο οποίος συμβολικά απεικονίζει διαφοροποιημένους ή νέους προορισμούς.

Και όντας επηρεασμένοι από τα καλοκαιρινά ταξίδια, είναι πολύ εύκολο να αρχίσουμε ακόμη ένα, εκείνο που θα σημάνει την αφετηρία μιας άλλης πορείας η οποία φέρει αρκετές δόσεις αισιοδοξίας  μα περισσότερο την πίστη ότι τελικά αυτή η διαδρομή θα καταλήξει εκεί που ακριβώς θέλουμε, στο σημείο της υποκειμενικής και τόσο ρευστής ιδανικής πραγματικότητας!

Βασιλική Βενέτη, Post M.A.

Κλινική Ψυχολόγος, Γνωσιακή-Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεύτρια

Επιστημονική Υπεύθυνη του ΔΔΕΕΨΥ

Η «Καλοκαιρινή» Διάθεση!

Θάλασσα, παραλίες, υψηλές θερμοκρασίες, καλή παρέα, ανέμελη διάθεση είναι κάποια από τα βασικά στοιχεία που υποστηρίζουν απόλυτα το καλοκαιρινό σκηνικό.

Και ίσως να είμαστε από τους ευνοημένους του πλανήτη αφού, η χώρα μας δικαίως φημίζεται για τα ευλογημένα καλοκαίρια της. Άλλωστε δεν τυχαίο το γεγονός ότι χιλιάδες τουρίστες κατακλύζουν τις ελληνικές αμμουδιές κάθε χρόνο για να απολαύσουν τις μοναδικές ομορφιές της χώρας μας.

Είναι ερευνητικά αποδεδειγμένη η ευεργετική επίδραση της καλοκαιρίας στην ενίσχυση της θετικής ψυχολογίας των ανθρώπων. Ερευνητικό πόρισμα που ισχυροποιείται κλινικά λαμβάνοντας υπόψη τα διαγνωστικά κριτήρια της Αμερικάνικης Ψυχιατρικής Εταιρείας τα οποία καθορίζουν τους προσδιοριστές περιγραφής της πορείας επανειλημμένων επεισοδίων με εποχική εμφάνιση στα πλαίσια των διαταραχών της διάθεσης.    

Νομίζω πως όλοι παρατηρούμε τις ψυχικές αντιδράσεις μας! Και πιθανόν, να σημειώνουμε περισσότερη κακή διάθεση τις ημέρες που ο καιρός είναι μουντός, βροχερός και άστατος ενώ, θα συμφωνήσουμε πως τις καλές καιρικά ημέρες, η ψυχολογία μας είναι θετική.

Και αν στηριχτούμε στην αναφερθείσα άποψη της Αμερικάνικης Ψυχιατρικής Εταιρείας τότε, θα επιβεβαιώσουμε την κλινική παρατήρηση ότι οι περισσότερες μελαγχολικές ως και καταθλιπτικές ψυχολογικές αντιδράσεις σημειώνονται κυρίως το φθινόπωρο μα πιο πολύ στην διάρκεια του χειμώνα.
Πιο απλά, η εποχική κατάθλιψη αποτελεί ψυχική έκφραση περισσότερη κοινή κατά τους χειμερινούς μήνες.

Στην πραγματικότητα η εποχική κατάθλιψη, δεν είναι τίποτε διαφορετικό από την πυροδότηση των συμπτωμάτων ενός καταθλιπτικού επεισοδίου το οποίο εκδηλώνεται σε καθορισμένες εποχές του χρόνου αλλά και σε ειδικές συνθήκες.
Υπό αυτήν την θεώρηση, αν φέρουμε γενετικά την προδιάθεση του συγκεκριμένου τύπου των διαταραχών της διάθεσης και αν υπάρξουν οι κατάλληλοι εγκλητικοί παράγοντες, τότε κάπου ανάμεσα στο φθινόπωρο και τον χειμώνα, είναι πιθανό η ψυχική κατάσταση ενός ανθρώπου να παρουσιάσει σημαντική υποτροπή. 

Βέβαια, η αυστηρά κλινική έκφραση της πορείας επανειλημμένων επεισοδίων με προσδιοριστή εποχικής εμφάνισης στις διαταραχές της διάθεσης απαιτεί πρόσθετα διαγνωστικά κριτήρια όπως είναι η παρουσία συμπτωμάτων της Διπολικής Ι Διαταραχής, ή της Διπολικής ΙΙ Διαταραχής, ή της Μείζονος Καταθλιπτικής Διαταραχής, Υποτροπιάζουσας. Όπως και η ένταση των συμπτωμάτων καθώς και, η γενικότερη οργανική κατάσταση του ανθρώπου είναι οι παράγοντες που θα καθορίσουν την γενικότερη ψυχική έκφραση ενός ατόμου.

Μάλλον απέχουμε αρκετά από τις συγκεκριμένες αντιδράσεις. Πιθανόν να βρισκόμαστε σε τελείως διαφορετική διάθεση ετοιμάζοντας τις βαλίτσες για τον καλοκαιρινό προορισμό. Η ψυχολογία μας είναι σαφώς καλύτερη από εκείνη που παρατηρούμε τους φθινοπωρινούς ή τους χειμωνιάτικους μήνες. Είμαστε πιο ήρεμοι, χαλαροί, θετικοί, αισιόδοξοι, γεμάτοι ενέργεια και ανυπομονησία να φθάσουμε επιτέλους στο παραθαλάσσιο για τους παραδοσιακούς τύπους ή για τους πιο εκκεντρικούς  στο ορεινό μέρος που έχουμε επιλέξει να ζήσουμε τις μέρες της καλοκαιρινής ξεκούρασης.

Όλοι έχουμε ανάγκη να ξεφύγουμε από την καθημερινότητα, να αλλάξουμε παραστάσεις, να αφιερώσουμε το χρόνο μας σε κάτι διαφορετικό, να απολαύσουμε κάθε στιγμή χαλάρωσης. Είναι αλήθεια ότι κουραστήκαμε πολύ τους μήνες που πέρασαν, ήρθαμε αντιμέτωποι με απαιτητικές και ψυχοφθόρες καταστάσεις, κληθήκαμε να διαχειριστούμε δύσκολες συνθήκες. Και μπορεί το ψυχικό και σωματικό κόστος να ήταν τεράστιο αλλά, καταφέραμε να διαχειριστούμε αποτελεσματικά οποιαδήποτε απαίτηση συμβάλλοντας στην πλέον ικανοποιητική εξέλιξη.

Ένας λόγος λοιπόν παραπάνω να επιβραβεύσουμε γενναιόδωρα τον εαυτό προσφέροντας σε εμάς ξεχωριστές στιγμές σωματικής και ψυχικής ηρεμίας όπως και αν καθορίζονται, μόνοι ή περιτριγυρισμένοι από αγαπημένους ανθρώπους, στην καυτή παραλία ή σε κάποιο ορεινό μέρος, σε κάποιο νησί ή σε μια χώρα του εξωτερικού, παντού και πουθενά, μα πάνω από όλα με τον εαυτό που δεν μας πρόδωσε ποτέ, που αντιστέκεται και μάχεται αδιάκοπα, που κοπιάζει καθημερινά.

Φεύγοντας για τον προορισμό μας και μεταφέροντας στις αποσκευές, εκτός από τα απαραίτητα, τις προσδοκίες για την εκπλήρωση των ονείρων μας, ας ευχηθούμε ότι οι μέρες της θερινής ανάπαυλας θα είναι γεμάτες με δυνατές εμπειρίες οι οποίες τους επόμενους μήνες θα μεταμορφωθούν σε εκείνες τις αναμνήσεις που αποτελώντας αδιάψευστα επιχειρήματα θα μας θυμίζουν ότι το φετινό καλοκαίρι ήταν πραγματικά μοναδικό!

Βασιλική Βενέτη, Post M.A.

Κλινική Ψυχολόγος, Γνωσιακή-Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεύτρια
Επιστημονική Υπεύθυνη του ΔΔΕΕΨΥ    

Ο Φόβος του Θανάτου!

Αλήθεια, πως θα είναι η ζωή μετά από 100 χρόνια; Θα υπάρχουν οι ίδιες ανέσεις, θα χρειάζεται να αντιμετωπιστούν ανάλογες δυσκολίες, θα έχει εξελιχτεί ακόμα περισσότερο το ανθρώπινο είδος;

Και που θα βρισκόμαστε μετά από 100 χρόνια; Σίγουρα όχι εν ζωή! Άλλωστε, η οργανική αντοχή του ανθρώπου έχει περιορισμένη διάρκεια η οποία ποτέ δεν είναι αρκετή.

Η στιγμή του θανάτου, το σημείο που όλοι οι άνθρωποι θα καταλήξουμε. Αφού, ζούμε για να πεθάνουμε. Και στην προσπάθεια να δούμε περισσότερο φιλοσοφικά το ζήτημα του θανάτου, θα υιοθετήσουμε εύστοχα την άποψη των παλιών λέγοντας ότι «ουδέν μονιμότερο εκ του προσωρινού» περιγράφοντας με αυτό τον τρόπο το καθορισμένο πέρασμα κάθε ανθρώπου στον χρόνο.

Θάνατος, μια «ανατριχιαστική» λέξη, την οποία όσο εξοικειωμένοι και αν είμαστε με την συνειδητοποίηση του τέλους, ίσως αδυνατούμε να εντάξουμε στο λεξιλόγιο της ζωής μας.

Άραγε, ποιες σκέψεις περνούν από το μυαλό μας και ποιες σωματικές αντιδράσεις παρατηρούμε σε εμάς, κάθε φορά που αναλογιζόμαστε ότι η παραμονή στο πλανήτη έχει ημερομηνία λήξης;

Μήπως, έρχεται στο μυαλό η εικόνα του σώματος μας τοποθετημένο στην τελευταία του κατοικία, αδύναμο, ξεχασμένο και περιορισμένο, χωρίς την δυνατότητα διαφυγής και επιστροφής σε όλα τούτα τα όμορφα που έχουμε δημιουργήσει;

Και εκείνο το αίσθημα έντονου φόβου που κατακλύζει την ψυχή μας σκεφτόμενοι ότι κάποτε θα πεθάνουμε ενώ, η καρδιά σφυροκοπά, μας λούζει κρύος ιδρώτας, η αναπνοή γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη σε σημείο που το σώμα παίρνει φωτιά και παρατηρώντας αυτές τις παράλογες αντιδράσεις, χάνουμε την γη κάτω από τα πόδια μας μα περισσότερο το μυαλό μας, στην σκέψη και μόνο ότι κάποια στιγμή θα πάψουμε να ζούμε.

Έντονες σωματικές αντιδράσεις οι οποίες έρχονται να απαντήσουν στην σκέψη για τον θάνατο. Και μπορεί οι αντιδράσεις να είναι έντονες αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να χαρακτηριστούν υπερβολικές αφού, δεν υπάρχει πιο αγχωτική και πιεστική σκέψη από την ιδέα του θανάτου.  

Πεποίθηση η οποία εδραιώνεται από τα πορίσματα των ερευνών που έχουν να μας πουν ότι, μια από τις συχνότερες αιτίες πυροδότησης των κρίσεων πανικού έχει τις ρίζες της στο φόβο του θανάτου. Και όχι μόνο αποτελεί, συχνή αιτία αλλά ταυτόχρονα, καταγράφεται ως ένα εκ των συμπτωμάτων που λαμβάνονται υπόψη στην διάρκεια της εξέτασης για την αξιολόγηση της ψυχολογικής κατάστασης του ανθρώπου.

Και αν λάβουμε υπόψη την άποψη της γνωσιακής-συμπεριφορικής θεωρίας για τον φαύλο κύκλο της εκδήλωσης των κρίσεων πανικού τότε, θα ενισχύσουμε την σημαντικότητα της επίδρασης του φόβου του θανάτου αφ ενός ως την αιτία εκδήλωσης του πανικού και αφετέρου ως την ψυχολογική αντίδραση που διατηρεί την ένταση της ψυχικής διαταραχής.

Βέβαια, η γνωσιακή-συμπεριφορική θεωρία μπορεί να ερμηνεύει σωστά την άποψη αιτίας και αιτιατού αλλά, δεν παραμένει στην θεωρία αφού, στηριζόμενη στις αρχές του ψυχοθεραπευτικού μοντέλου προτείνει εκείνες τις τεχνικές και τις παρεμβάσεις οι οποίες αν εφαρμοστούν ορθά στην διάρκεια της θεραπευτικής διαδικασίας, θα ενισχύσουν τα ήδη υψηλά ποσοστά αποτελεσματικότητας της γνωσιακής-συμπεριφορικής ψυχοθεραπείας στην διαχείριση των προσβολών πανικού.

Παρ όλα αυτά, αν και οι τεχνικές αμφισβήτησης της γνωσιακής-συμπεριφορικής ψυχοθεραπείας, αναδιαμορφώνουν επιτυχώς τις αρνητικές σκέψεις, υπάρχουν γεγονότα τα οποία ερμηνεύονται αντικειμενικώς αρνητικά λόγω ειδικών συνθηκών. Γιατί όπως και να έχει, ο θάνατος είναι ένα ορθολογιστικά δυσάρεστο γεγονός. Άρα όποια ψυχοθεραπευτική μέθοδος και να εφαρμοστεί δεν είναι ικανή να φέρει τις επιθυμητές διαφοροποιήσεις.  

Ίσως αν επαναπροσδιορίσουμε την έννοια του θανάτου δίνοντας την σημασία του τελικού και σίγουρου προορισμού να ελαφρύνουμε το αίσθημα πανικού που κυριεύει το είναι μας κάθε φορά, που προβληματιζόμαστε για το αναπόφευκτο.

Πιθανόν, αυτή η θεώρηση να μεταμορφώσει κυριολεκτικά την ζωή μας αφού, αναγνωρίζοντας πλέον το προσωρινό της ύπαρξης, θα αναθεωρήσουμε πολλές από τις απόψεις περί ζωής. Και πρώτα από όλα, την ψευδαίσθηση ότι θα συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε δια παντός όσα φαινομενικά κατέχουμε.

Υπό το πρίσμα της ρευστότητας, λοιπόν, θα εκτιμήσουμε περισσότερο ότι φαίνεται να δίνει νόημα στη ανιαρή πραγματικότητα αναγνωρίζοντας πια την σημαντικότητα της μοναδικότητας μας στο χρόνο.

Και τόσο απλά, θα μπορούμε να χαιρόμαστε κάθε ανεπανάληπτη στιγμή ζωντάνιας γιατί, για ακόμα μια φορά θα επιβεβαιωθεί ο κανόνας ότι η ζωή είναι μία, γλυκιά και τόσο σύντομη ώστε να ανησυχούμε για το τι πρόκειται να συμβεί αργότερα.

Άλλωστε κανείς δεν γνωρίζει που θα βρισκόμαστε μετά από 100 χρόνια…….

Βασιλική Βενέτη, Post M.A.

Κλινική Ψυχολόγος, Γνωσιακή-Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεύτρια
Επιστημονική Υπεύθυνη του ΔΔΕΕΨΥ   

Η Διαδικτυακή Κατάρτιση στο ΔΔΕΕΨΥ

Το "Διεπιστημονικό Δίκτυο Εξειδίκευσης Επαγγελματιών Ψυχικής Υγείας" ακολουθώντας τις πρόσφατες τεχνολικές εξελίξεις μα περισσότερο αναγνωρίζοντας τις πρακτικές ανάγκες που συχνά στέκονται εμπόδια στους στόχους των Επαγγελματιών Ψυχικής Υγείας για Συνεχιζόμενη Επιμόρφωση εισάγει την καινοτόμο μέθοδο της Διαδικτυακής Κατάρτισης.

Τα Επιμορφωτικά Προγράμματα Κατάρτισης του ΔΔΕΕΨΥ παρέχονται πλέον και διαδικτυακά στις καθορισμένες ημερομηνίες κάθε προγράμματος προσφέροντας την δυνατότητα στους Επαγγελματίες Ψυχικής Υγείας να συμμετέχουν ενεργά στο Πρόγραμμα Κατάρτισης που επιθυμούν από τον χώρο και τον τόπο τους.

Η Διαδικτυακή Κατάρτιση προσφέρεται μονάχα σε όσους διαμένουν περιφερειακά, εκτός του τόπου διεξαγωγής του εκάστοτε Προγράμματος Κατάρτισης.

Το ΔΔΕΕΨΥ παρέχει τα ακόλουθα Διαδικτυακά Επιμορφωτικά Προγράμματα Κατάρτισης:

√ Πρόγραμμα Επιμόρφωσης στην Γνωσιακή-Συμπεριφορική Θεραπεία των Αγχωδών Διαταραχών

√ Πρόγραμμα Εξειδίκευσης στην Θεραπεία των Διαταραχών της Προσωπικότητας

√ Πρόγραμμα Επιμόρφωσης στην Θεραπεία των Διαταραχών της Διάθεσης και την Διαχείριση της Αυτοκτονικότητας μέσω της Γνωσιακής Συμπεριφορικής Ψυχοθεραπείας και των βασικών αρχών της Θεραπείας Σχημάτων του Young

√ Πρόγραμμα Κατάρτισης στις Εφαρμογές της Γνωσιακής-Συμπεριφορικής Ψυχοθεραπείας

√ Πρόγραμμα Σεμιναριακής Επιμόρφωσης στο Αντικείμενο της Δικαστικής Ψυχολογίας και της Εγκληματολογίας

√ Πρόγραμμα Σεμιναρίων Ψυχαναλυτικής Κατάρτισης

√ Πρόγραμμα Κατάρτισης στις Βασικές Δεξιότητες της Συμβουλευτικής των Γονέων

√ Πρόγραμμα Επιμόρφωσης στην Συμβουλευτική Υποστήριξη της Απώλειας και του Πένθους

√ Βασικό Επαγγελματικό Πρόγραμμα Κατάρτισης στην Υπαρξιακή-Φαινομενολογική Συμβουλευτική

Για περισσότερες πληροφορίες που αφορούν στην δομή των προγραμμάτων, στον τρόπο υποστήριξης της Διαδικτυακής Κατάρτισης καθώς και, για δηλώσεις συμμετοχής μπορείτε να καλέσετε στο + 30 210 6993276, καθημερινά, εκτός Σαββάτου και Κυριακής, από τις 12:00 ως τις 20:00.

Βασιλική Βενέτη, Post M.A.
Κλινική Ψυχολόγος, Γνωσιακή-Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεύτρια
Επιστημονική Υπεύθυνη του ΔΔΕΕΨΥ